Δύο επιστολές, μια πρός την οικογένεια του- στην οποία κάνει αναφορά στις εκκρεμότητες που αφήνει πίσω του- και μιά επιστολή -πολιτικό μανιφέστο, βρέθηκαν στο σημείο που άφησε την τελευταία του πνοή, ο δάσκαλος Σάββας Μετοικίδης.Ο αριστερός συνδικαλιστής δάσκαλος, ζητά πολιτική κηδεία, ελπίζοντας η πολιτική του πράξη να ξεσηκώσει τους Έλληνες ενάντια στην βαρβαρότητα που τους επιβάλλουν.
Μία ακόμα πολιτική πράξη λίγο πριν τις καθοριστικές για τον τόπο εκλογές, μία πολιτική πράξη αυτοθυσίας και όχι απελπισίας , μία δυνατή φωνή διαμαρτυρίας ενάντια στα μνημόνια που κάνουν τους Ελληνες φτωχούς , άστεγους και ξένους στην πατρίδα τους.
Η αυτοκτονία του 77 συνταξιούχου στο πολύπαθο Σύνταγμα , η πρώτη πολιτική πράξη αντίδρασης σε όλους αυτούς που από τους χλιδάτους καναπέδες τους παρακολουθούν παιδιά να λυποθυμούν από πείνα, γέροντες να βρίσκονται στην ουρά των συσσιτίων ντροπιασμένους με βλέμα φοβισμένο , νεοάστεγους απελπισμένους στην αφιλόξενη νύχτα της μεγαλούπολης, συζητήθηκε λίγο και ξεχάστηκε γρήγορα.
Ενας νέος άνθρωπος μας δίνει μια ευκαιρία ακόμα για να αντιδράσουμε μαζικά , δυναμικά, Ελληνικά. Σε αυτήν την πατρίδα οι γενναίες πολιτικές πράξεις προέρχονται από ανθρώπους απλούς που ζούν ανάμεσα μας έχουν τα ίδια όνειρα και τις ίδιες αγωνίες.
Είναι καθήκον μας να δώσουμε απάντηση σε όλους αυτούς που μας οδηγούν στον αφανισμό, σε όλους αυτούς που αποφαζίζουν για μας χωρίς εμας, σε όλους αυτούς που χωρίς ντροπή ζητούν να τους ψηφίσουμε για να ολοκληρώσουν την καταστροφή.
Μπορούμε και χωρίς αυτούς , στα δύσκολα μπροστά πηγαίνει ο λαός, οι πολίτικοί επιλέγουν να κρύβονται στην ασφάλεια των πολυτελών σπιτιών τους ή ....αυτοεξορίζονται κατά προτίμηση στη Γαλλία ( νύχτες εξορίας στο Παρίσι για να υπάρχει ποιότητα βρε αδερφέ) μέχρι να περάσει η μπόρα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου