Όταν ο Βαλυράκης έδειχνε το σκάνδαλο, τα MME έβλεπαν το δάχτυλο…


Του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, τα ρεπορτάζ αναφέρονταν στην επιστολή που έστειλε ο Σήφης Βαλυράκης στον Αλέξη Τσίπρα και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου θέτοντας εαυτόν στη διάθεσή τους, με την ιδιότητα του προέδρου της προηγούμενης εξεταστικής επιτροπής της Βουλής που διερεύνησε το μεγάλο σκάνδαλο της Siemens. Και μετά; Τι έγινε στη συνέχεια; Τι μάθατε σήμερα από τα MME;

Ο Σήφης Βαλυράκης κλήθηκε σήμερα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Η συνεδρίαση ξεκίνησε αρκετά νωρίτερα από την ώρα έναρξης όλων των κεντρικών δελτίων ειδήσεων. Το τι ακριβώς ειπώθηκε εκεί δεν το είδαμε πουθενά γραμμένο, δεν το ακούσαμε στα ραδιόφωνα και φυσικά δεν το παρακολουθήσαμε στα κανάλια. Φαίνεται πως κανένας συνάδελφος δεν το πήρε χαμπάρι, παρότι η συνεδρίαση μεταδιδόταν απευθείας από το Κανάλι της Βουλής.


Μη μας παρεξηγείτε, εντελώς τυχαία πάντοτε. Άλλωστε, η Βουλή έχει μόλις 50 διαπιστευμένους συντάκτες, από κανάλια, ραδιόφωνα, εφημερίδες, ιστοσελίδες. Προφανώς όλοι ήταν απασχολημένοι και κανείς δεν είδε τίποτα… Ίσως να είναι και οι ισχυρές πιέσεις που δέχονται από τους ιδιοκτήτες των μέσων που τους κάνουν να εθελοτυφλούν και να βαριακούνε. Ποιος ξέρει…

Ο Σ. Βαλυράκης, ο οποίος έχει διατελέσει υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (Οκτώβριος 1981 – Νοέμβριος 1984), υφυπουργός Αθλητισμού (Ιούλιος 1985 – Ιούνιος 1988), υφυπουργός Δημόσιας Τάξης (Ιούνιος 1988 – Ιούλιος 1989 και Ιούλιος 1994 – Μάρτιος 1995) και υπουργός Δημόσιας Τάξης (Μάρτιος 1995 – Ιανουάριος 1996), βουλευτής έως το 2012 και πρόεδρος της εξεταστικής για το σκάνδαλο της Siemens, είπε πολλά που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κεντρική είδηση.

Όπως το βλέπει κανείς, βέβαια. Ίσως πάλι κεντρική είδηση της μέρας να είναι κάτι άλλο, που σίγουρα κάπου θα πήρε το αυτί σας: ο «καυγάς» μεταξύ του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Αντί της είδησης της ημέρας (ή και εβδομάδας), τα κανάλια της διαπλοκής και των εθνικών εργολάβων προτίμησαν να ταΐσουν τους τηλεθεατές τους με το φοβερό και τρομερό «ρεπορτάζ» του «Μεϊμαράκης vs Κωνσταντοπούλου» επειδή άργησε να ξεκινήσει η συνεδρίαση (ναι, για τέτοιο λαβράκι μιλάμε). Ποιο ήταν το θέμα της συνεδρίασης; Σε ποια Επιτροπή έγιναν όλα αυτά; Μα στην ίδια στην οποία ο Βαλυράκης κατέθεσε δύο τρία ψιλοπραγματάκια, από αυτά που αρέσκονται να κρύβουν τα κανάλια, αλλά από ό,τι φαίνεται στη συγκεκριμένη περίπτωση και οι ιστοσελίδες.

Εμάς πάντως μας φάνηκαν αρκετά «πιασάρικα» και τα όσα είπε (πιο σωστά: κατήγγειλε) σήμερα ο Σ. Βαλυράκης. Με τη διευκρίνηση ότι δεν χρειάστηκε να πάρουμε τηλέφωνα ή να προβούμε σε κάποια βαριά δημοσιογραφική έρευνα, παραθέτουμε την τοποθέτηση του προέδρου της προηγούμενης εξεταστικής για τη Siemens, όπως την παρακολουθήσαμε σε απευθείας σύνδεση στο Κανάλι της Βουλής

«Είχαμε τεκμηριώσει ως επιτροπή ότι ένα κομμάτι της Siemens λειτουργεί ως εγκληματική οργάνωση (ναι, καλά διαβάζετε, είπε «εγκληματική οργάνωση») και μάλιστα είχαμε τεκμηριώσει ότι το 10% του χρήματος από τις δουλειές της στην Ελλάδα, πήγαιναν σε μαύρο χρήμα και συγκεκριμένα σε πολιτικό προσωπικό. Είχαμε επίσης τεκμηριώσει ότι το 8% πήγαινε σε φυσικά πρόσωπα και το 2% σε πολιτικά κόμματα. Είχαμε κάποιες θετικές ψήφους για να κάνουμε παραπομπές, αλλά δυστυχώς όχι αρκετές».

Σε μια χώρα με κανονική δημοσιογραφία και ανεξάρτητους δημοσιογράφους, η κατάθεση του Βαλυράκη θα συνιστούσε ένα πραγματικά γιγαντιαίο δημοσιογραφικό θέμα. Διότι δεν έχει σημασία αν το γνωρίζαμε ή πόσοι το γνωρίζαμε ή τι από όλα αυτά που υποψιαζόμασταν είναι αλήθεια, σημασία έχει τι λέει και ποιος το λέει. Και ο Σ. Βαλυράκης είναι ο πρόεδρος της προηγούμενης εξεταστικής του ελληνικού Κοινοβουλίου, που μελέτησε τα στοιχεία και τις καταθέσεις για την υπόθεση της Siemens.

Εις μάτην… Στην Ελλάδα της δημοσιογραφίας των παπαγάλων, την ώρα που κατηγορούνται ευθέως πολιτικοί και κόμματα για μίζες και κουκούλωμα, προέχει ο καυγάς της νυν και του πρώην Προέδρου της Βουλής. Ίσως γιατί ο καυγάς για το… πάπλωμα ήταν ιδιαιτέρως βολικός για τα κανάλια. Διότι ποιοι κατηγορούνται επί της ουσίας; Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το σύστημα που επιμελώς έχτιζαν στη χώρα για τόσες και τόσες δεκαετίες.

Στο παράλληλο δημοσιογραφικό σύμπαν της ελληνικής δημοσιογραφίας, τα κανάλια των επιλεκτικών ευαισθησιών παίζουν τις τελευταίες ημέρες σε… λούπα τη δήλωση της Μιράντας Ξαφά, ότι αν δεν πληρώσουμε τη δόση στο ΔΝΤ θα γίνουμε Ζιμπάμπουε… Είναι πιασάρικη, όσο να πεις, ως δήλωση. «Πουλάει» που λένε στην πιάτσα.
Δυστυχώς όμως σε θέματα ελευθεροτυπίας, ανεξαρτησίας και αξιοπιστίας του τύπου, η Ζιμπάμπουε αρχίζει να μοιάζει παράδεισος …
 πηγή – Unfollow

Τι σηματοδοτεί η ομιλία Τσίπρα


Κατερίνα Ακριβοπούλου στο altsantiri


«Ο,τι υποχωρήσεις μπορούσαμε να κάνουμε τις κάναμε, άλλες δεν έχει» ! Αυτό είναι το βασικό μήνυμα, που έστειλε εντός και εκτός ο Αλέξης Τσίπρας, με τη σημερινή ομιλία του, η οποία σηματοδοτεί, εν πολλοίς, και την πορεία των διαπραγματεύσεων. Από το βήμα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός επέμεινε, για άλλη μια φορά, στους τέσσερις άξονες που ορίζουν τις κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης: χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κυρίως τα πρώτα χρόνια, έσοδα από μεταφορά των βαρών στον πλούτο με αναδιανεμητικό προσανατολισμό, καμία νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, αναδιάρθρωση του χρέους και ένα γενναίο επενδυτικό πακέτο χρηματοδότησης επενδύσεων.

Με την στοχευμένα δομημένη ομιλία του, ο πρωθυπουργός έστειλε ταυτόχρονα μηνύματα στο Σόιμπλε και το ΔΝΤ, κάνοντας λόγο για ακρότητες και παράλογες απαιτήσεις. «Στο θέμα του ΦΠΑ», είπε χαρακτηριστικά, «του ασφαλιστικού συστήματος, της αγοράς εργασίας ή σε οποιοδήποτε άλλο τομέα οι αρχιτέκτονες του πιο αποτυχημένου προγράμματος στην ιστορία του ΔΝΤ επιμένουν σε ακρότητες, προκειμένου να μη παραδεχθούν την αποτυχία τους. Δεν πρόκειται να δεχθούμε ακρότητες, όχι απλώς γιατί δεν πιστεύουμε σε αυτές. Αλλά, γιατί τις θεωρούμε και βαθιά αντιαναπτυξιακές. Η κοινωνική καταστροφή και ο οικονομικός παραλογισμός της πολιτικής του Μνημονίου τελείωσε μια και καλή στις 25 Γενάρη».

Η τοποθέτηση αυτή απαντά αρκετά καθαρά στο ερώτημα "πού το πάει ο Τσίπρας". Μετά τη συνάντηση στη Ρίγα, μεταξύ Τσίπρα- Μέρκελ-Ολάντ -όπου οι δύο ξένοι ηγέτες όχι μόνο απέφυγαν να δεσμευτούν, αλλά έβαλαν και το αγκάθι του ΔΝΤ- το τοπίο διαμορφώθηκε με όρους ακόμη πιο επιθετικούς. Οι δανειστές εμφανίστηκαν να απαιτούν ακόμη πιο σκληρά μέτρα που ξεπερνούν και το διαβόητο mail Χαρδούβελη, γεγονός που οδήγησε το Μαξίμου να διαμηνύσει πως «η σκληρότερη γραμμή των δανειστών δυσκολεύει τις διαπραγματεύσεις».

Σ” αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας έχει δύο επιλογές. Ή να υποταχθεί άνευ όρων στο σχέδιο των «σκληρών» να τον μετατρέψουν σε νέο Σαμαρά, ή να επιλέξει τη ρήξη, χρεώνοντας τη στους δανειστές, οι οποίοι, όμως, θα αναλάβουν και το κόστος του σεισμού που θα προκληθεί στην Ευρώπη από μια αποχώρηση της Ελλάδας. Η σημερινή του τοποθέτηση στην Κ.Ε. δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών, ούτε δεύτερης ανάγνωσης.

Αυτό πιστοποιούν, άλλωστε, και οι αμήχανες αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης που συγκροτούν την τρόϊκα εσωτερικού: Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι συνέκλιναν στη διαπίστωση ότι «ο Τσίπρας θέλησε να καλοπιάσει τους δικούς του«, αρνούμενοι, προφανώς, να αποδεχθούν την προοπτική μιας ρήξης, καθώς μια τέτοια εξέλιξη θα ματαίωνε οριστικά τους ασεβείς πόθους τους για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Της δικής τους, εννοείται

Είναι η σπορά, σου λέω…»


«Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη. Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. 
Έτσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913 ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά. Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του ’40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα. 
Έτσι λέει κάθε γενιά – ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά. Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. 
Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. 
Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω…» 
(«ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ – Ο Λαϊκός Ηγέτης», τόμος Β΄, Χρήστου Θεοχαράτου).

Το MEGA συκοφαντεί…


..με άθλιο τρόπο τη Ζωή Κωνσταντοπούλου
Ευτυχώς που ήταν και η… κάμερα του MEGA εκεί και είδαμε τι ακριβώς συνέβη.
Μόνο αγενής δεν ήταν η πρόεδρος της Βουλής. Και μόνο εξωφρενικά και σε στυλ μπάτσου δεν ήταν αυτά που είπε (να ‘ναι ελεύθερη η Βουλή κι όχι φρούριο με κλούβες).
Το MEGA από το on της παρουσιάστριας μέχρι το ρεπορτάζ και τα σχόλια, παρουσίασε μια εικόνα «προέδρου Βουλής σε στυλ αστυνόμου», με… «πρωτοφανείς παρεμβάσεις» και «θύελλα διαμαρτυριών σε βάρος της».
Μέχρι και σχόλια από την κυβερνητική πλευρά ακούσαμε («δύσκολη σχέση», «καταγεγραμμένη..
διαφωνία»), τη στιγμή που δεν υπάρχει επισήμως κανένα σχόλιο από την κυβέρνηση.
Αντιλαμβάνεστε!..
Στον πόλεμο κατά της Ζωής και ο συντάκτης
 του κατάπτυστου άρθρου «Ζωή Κασιδιάρη»
Αυτός (ο Πρετεντέρης) δεν δικαιούται δια να ομιλεί. Και μόνο για το γεγονός, ότι έχει υπογράψει στο ΒΗΜΑ το μνημειώδες δημοσιογραφικό ανοσιούργημα «Ζωή Κασιδιάρη», θα ‘πρεπε να του ‘χει απαγορευθεί να κάνει σχόλια γι’ αυτήν. Ήταν όμως απόψε, χρήσιμος για το κανάλι. Για να πει: - Ότι…η Ζωή Κωνσταντοπούλου έχει πρόβλημα ύφους είτε είναι βενζινάς μπροστά της, είτε αστυνομικός. - Έχει μπερδέψει τους ρόλους της. Δεν έχει καταλάβει, πως δεν μπορεί να παρεμβαίνει σε όλα και να ασχολείται ακόμη και με τα αστυνομικά μέτρα της Βουλής - Διεκδικεί αυτόνομο πολιτικό πόλο.
  Και η πιο ελεεινή συκοφαντία απ’ όλα: Είχε αμφιλεγόμενη συμπεριφορά, απέναντι στην Χρυσή Αυγή!.

 - πηγή: nonews-news

Η Ελεύθερη ΕΡΤ δακρύζει για την προδοσία......

Μετά την ανακοίνωση του νέου Δ.Σ. της ΕΡΤ και του διορισμού του Λάμπη Ταγματάρχη ως Διευθύνοντος Συμβούλου, η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ3 ετοίμασε ειδική ενότητα στο Δελτίο Ειδήσεων.
Μεταξύ άλλων αναδεικνύονται οι πρακτικές που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση και η αναντιστοιχία της σημερινής πολιτικής σε σχέση με τις δηλώσεις Τσίπρα, πριν από τις εκλογές. 
Στο τέλος του βίντεο η παρουσιάστρια δεν μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυά της για την... εξέλιξη που δρομολογήθηκε, ενάντια σε όλες τις αποφάσεις των εργαζομένων και χωρίς κανέναν διάλογο μαζί τους.
Προβάλλεται επίσης απόσπασμα συνέντευξης του Γ. Πλειού, αλλά και μέρος της Συνέντευξης Τύπου του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ.
"info-war"

Εισβολή αστυνομίας στην ΕΡΑ Ζακύνθου!

Μόνο ως κακούγουστο αστείο μπορεί να εκληφθεί η σημερινή εισβολή της αστυνομίας στην ΕΡΑ Ζακύνθου και η προσαγωγή του εργαζόμενου που βρίσκονταν εκεί. Όπως λένε οι πληροφορίες η εισβολή έγινε μετά από “νέα” καταγγελία της ΝΕΡΙΤ, επειδή η εισαγγελική διαταγή έχει ημερομηνία 7 Απριλίου 2015!  Άλλες πληροφορίες λένε πως ενεργοποιήθηκε παλαιότερη της ΝΕΡΙΤ, καταγγελία του 2014.
 
Σύμφωνα με την ενημέρωση από την ertopen με την εισαγγελική εντολή διατάσσεται η προκαταρκτική έρευνα για τέλεση αξιόποινων πράξεων, όπως παράνομη είσοδος και παραμονή σε χώρο εργασίας. Ο δημοσιογράφος Πέτρος Πομώνης που βρισκόνταν στις εγκαταστάσεις της ΕΡΑ Ζακύνθου την ώρα της εισβολής οδηγήθηκε στην Ασφάλεια. Σύλληψη ωστόσο δεν έγινε.

Η είδηση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στους ήδη προδομένους εργαζόμενους της ΕΡΤ που διαπιστώνουν πως οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται λόγια του αέρα τώρα που βρίσκεται στην κυβέρνηση. Διαπιστώνουν πως η κυβέρνηση δεν θέλει επ΄ουδενί έναν ελεύθερο, αδέσμευτο δημόσιο τηλεοπτικό φορέα και προτιμά την πεπατημένη του κυβερνητικού ελέγχου.
Πηγή: http://mediatvnews.gr/?p=1656

Η απάντηση του Σισανίου και Σιατίστης κ.κ. Παύλου στην κριτική που άσκησε ο κ. Νίκος Φίλης του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το Ιερό λείψανο της Αγίας Βαρβάρας.

Σέ μιά δημοκρατική χώρα δέν ὁμιλοῦν μόνο οἱ πολιτικοί, ἀλλά ὅλοι. Ἄκουσα στήν τηλεόραση τόν Κοινοβουλευτικό ἐκπρόσωπο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ κ. Φίλη νά λέει τά σχετικά μέ τήν μεταφορά τοῦ Τιμίου Λειψάνου τῆς Ἁγίας Βαρβάρας στό Νοσοκομεῖο τοῦ Ἁγίου Σάββα, ὅτι τάχα ἕνα τέτοιο γεγονός γυρίζει τήν κοινωνία πίσω πολλούς αἰῶνες, μίλησε ἀκόμη γιά εἰδωλολατρία καί ὅτι ὅποιος θέλει μπορεῖ νά πάει στήν Ἐκκλησία νά προσκυνήσει. Σέβομαι καί τήν πίστη καί τήν ἀπιστία τοῦ καθενός. Τήν πονηρία, τό φτηνό πνεῦμα καί τήν διαστροφή τῆς ἀληθείας δέν ἀνέχομαι. Κατ’ἀρχήν ὁ κ. Φίλης δέν κατάλαβε ὅτι ἐπιχειρεῖ νά γυρίσει ἀρκετούς αἰῶνες πίσω τήν Ἀριστερά. Στίς ἐποχές δηλαδή πού «ἀριστερά» σήμαινε λοιδωρία τῆς πίστης, καπήλευση τῆς ἐπιστήμης, περί δῆθεν τοῦ ἀσυμβιβάστου, δογματική ἀθεῒα καί μερικά ἄλλα χειρότερα. Ἐκεῖ ἔχει λοιπόν μείνει ἤ ἐκεῖ ἐπιχειρεῖ νά μᾶς ἐπαναφέρει κάνοντας μάλιστα χρήση ἐξουσίας; Ἄς θυμᾶται ὅμως ὅτι ἀπό αὐτούς πού ἀνέβασαν τήν Ἀριστερά στήν Ἐξουσία, ἡ συντριπτική πλειοψηφία εἶναι ἄνθρωποι πιστοί.

Ὁ κ. κοινοβουλευτικός ἐκπρόσωπος ὅμως ὑπέπεσε σέ κάτι ἀκόμη σοβαρότερο, στήν λοιδωρία καί εἰρωνία τῶν ἀσθενῶν καί τῶν συγγενῶν τους. Ἀλήθεια δέν κατάλαβε γιατί τό ἱερό Λείψανο θά μεταφερθεῖ στό Νοσοκομεῖο; Γιά τόν ἁπλό λόγο ὅτι δέν μποροῦν οἱ ἀσθενεῖς στην κατάσταση πού βρίσκονται νά πᾶνε ἐκεῖνοι. Περισσότερος σεβασμός λοιπόν στούς ἀσθενεῖς καί στήν κατάσταση πού βρίσκονται. Αὐτοί πού μποροῦσαν νά πᾶνε πῆγαν, σ’αὐτούς πού δέν μποροῦν πάει ἡ Ἁγία Βαρβάρα. Λίγος σεβασμός λοιπόν ἀπό ὅλους «τούς ἔξυπνους» ἀπέναντι στούς ἀσθενεῖς.

Ὁ κ. Φίλης ὅμως προχώρησε σέ κάτι ἀνεπίτρεπτο καί ἀνεπίτρεπτο εἶναι ἡ συκοφαντία πού γυρίζει τήν ἀριστερά πολλούς αἰῶνες πίσω. Ἀπέδωσε στήν Ἐκκλησία τή μομφή ὅτι ἀντί νά ὁδηγεῖ τούς ἀσθενεῖς στόν ἰατρό, τούς ὀδηγεῖ στούς ἁγίους, στά θαύματα, ἴσως καί στήν δεισιδαιμονία. Μπορεῖ νά φανεῖ λίγο σκληρή, ἀλλά ἐγώ θά πῶ τή λέξη: ντροπή! Ντροπή γιατί ἐπιχειρεῖ συνηδειτά μία διαστρέβλωση τῶν πραγμάτων. Ἄς θυμηθεῖ ὅτι δέν εἶναι ἡ Πολιτεία πρώτη πού λειτούργησε Νοσοκομεῖα, ἀλλά ἡ Ἐκκλησία, ἄς θυμηθεῖ ὅτι τά περισσότερα Νοσοκομεῖα στήν Ἀθήνα κτίσθηκαν σέ χώρους πού ἀνῆκαν στήν Ἐκκλησία καί μέ χαρά τούς παρεχώρησε, ἄς θυμηθεῖ ὅτι τά περισσότερα Νοσοκομεῖα ἔχουν Ναούς μικρότερους ἤ μεγαλύτερους πού συμπαραστέκονται στούς ἀσθενεῖς, ἀλλά καί στό ἔργο τῶν ἰατρῶν. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ παραγγέλει, νά τιμοῦμε τούς ἰατρούς γιατί καί αὐτοί δῶρο τοῦ Θεοῦ εἶναι. Ἡ πίστη καί ἡ προσευχή στηρίζουν τόν ἀγῶνα τοῦ ἀσθενοῦς καί τῶν συγγενῶν τους (διαβάστε καί κανένα πόρισμα Συνεδρίου). Ὅσον ἀφορᾶ γιά τό θαῦμα τό ὁποῖο ἐμμέσως λοιδωρεῖτε, γιατί προφανῶς δέν τό καταλαβαίνετε, ἴσως θά ἔπρεπε νά έρωτήσετε κάποιον πού τό ἔχει ζήσει, ἴσως θά ἔπρεπε νά ἐρωτήσετε κάποιους γιατρούς πού τό ἔχουν ζήσει ἀκόμη καί κάποιους πού μίλησαν γιά ἔκτακτο ἰατρικό περιστατικό, κάποιους γιατρούς πού ἔστειλαν τόν ἄρτι θεραπευθέντα ἀσθενῆ μέ τίς πυζάμες, στόν μεγάλο ἰατρό τόν Ὅσιο Ἰωάννη τό Ρῶσσο, πρίν ἀκόμη τοῦ δώσουν ἐξιτήριο, ἴσως καί κάποιους ξένους γιατρούς πού δέν δίστασαν νά ὁμολογήσουν γιά τήν θεραπεία καί σωτηρία ἀσθενοῦς “it’s a miracle”. Ἴσως αὐτά εἶναι ψιλά γράμματα γιά σᾶς. Μείνετε ὅμως ἐσεῖς μέ τήν πίστη σας (ἀθεῒα σας) καί ἀφῆστε τούς ἄλλους μέ τήν πίστη τους καί μέ τήν ἐμπειρία, γιά ὅσους τήν ἔχουν, τοῦ θαύματος. Μιλήσατε βέβαια καί γιά «εἰδωλολατρεία». Δέν σᾶς παρεξηγῶ γιατί εἶναι λογικό νά μήν καταλαβαίνετε τή σημασία καί τίς συνέπειες τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ στήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου, οὔτε τόν πατερικό λόγο «σέβομαι τήν ὕλη διά τῆς ὁποίας ὁ Θεός ἐργάσθηκε τήν σωτηρία μου». Πιθανῶς τά Ἱερά Λείψανα τῆς Ἁγίας Βαρβάρας νά ἀμφισβητοῦν τό δικό σας καί κάποιων ἄλλων τά εἴδωλα.

Σταθήκατε ὅμως ἀπρεπής ἀπέναντι καί στό συνάδελφο σας Ὑπουργό Ὑγείας πού τόν ἐπιτιμἠσατε δημόσια διότι θἀ παραστεῖ στήν ὑποδοχή τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου στό Νοσοκομεῖο. Βλέπετε πού σᾶς λέω ὅτι γυρίζετε τήν Ἀριστερά πίσω αἰῶνες! Βλέπετε ὅτι τήν Ἀριστερα πού σήμερα θέλει νά ἐκπροσωπήσει ὁ ΣΥΡΙΖΑ δέν τήν συγκροτεῖ μόνον ἡ ἀθεῒα ἡ δική σας, ἀλλά καί ἡ πίστη πολλῶν ἄλλων ὑπουργῶν καί μή; Θέλετε νά τόν ξαναγυρίσετε πίσω; Σεβαστεῖτε λοιπόν πρῶτος ἐσεῖς τήν ἑτερότητα καί ἀφῆστε στήν γωνία αὐτό τόν ἰδιότυπο θρησκευτικό ρατσισμό ἀπέναντι στήν Ὀρθόδοξη πίστη. Ἀλλοιῶς θά κληθεῖτε νά ἀπαντήσετε ἐάν τό κόμμα τοῦ ὁποίου εἶσθε κοινοβουλευτικός ἐκπρόσωπος, εἶναι ἕνα ἀθεϊστικό κόμμα, ὁπότε καί ἀπολυταρχικό ἤ ἕνα δημοκρατικό κόμμα πού μπορεῖ νά περιέχει καί πιστούς καί ἄθεους πού ὅμως σέβονται ἀλλήλους. Ὁ λαός σᾶς ζητᾶ καί σᾶς ἐμπιστεύθηκε νά ἀντιμετωπίσετε τά προβλήματα του καί ὄχι, μερικοί ἀπό σᾶς νά τοῦ ἐλέγξετε τήν συνείδηση του.

Ἔχω ἐπισκεφθεῖ πολλά Νοσοκομεῖα στό ἐξωτερικό σέ διαφορετικές χῶρες. Ἔχω συνοδεύσει ἀσθενεῖς καί μάλιστα παιδιά, ἀρκετές φορές, ἔχω ἐπισκεφθεῖ ἀσθενεῖς σέ Νοσοκομεῖα τοῦ ἐξωτερικοῦ. Ἔζησα τόν ἀπόλυτο σεβασμό Ἰατρῶν καί Νοσηλευτικοῦ προσωπικοῦ ἀπέναντι σέ αὐτό πού ἐκπροσωποῦσα, ὅπως καί ἀπέναντι στήν κάθε θρησκευτική πίστη. Εἶδα ἰατρό νά ἀναβάλλει γιά μερικά λεπτά τήν ἰατρική του ἐπίσκεψη σέ ἀσθενή, σεβόμενος τήν ἐπιθυμία του νά ὁλοκληρώσει τήν ἐπικοινωνία του μέ τόν ἱερέα του. Εἶδα ἰατρούς καί νοσηλευτικό προσωπικό μέ εὐγένεια, ἐξυπηρετικούς στήν δική μου διακονία, ἀντιμετωπίζοντας με σάν ἕνα συνεργάτη τους. Τό λέγω αὐτό καί γιά ἐσᾶς καί γιά κάποιους ἰατρούς καί νοσηλευτές. Τουλάχιστον λοιπόν ἄς ἐκπολιτιστοῦμε λίγο.

Τό θέμα ἀσθένεια, πόνος, πίστη εἶναι ἕνα μεγάλο θέμα πού τουλάχιστον ἀπαιτεῖ σεβασμό. Ὅταν ὁ Dr. Francis Kollins ἐπικεφαλής ἐπί σειράν ἐτῶν τῆς ἐρευνητικῆς ὁμάδος γιά τό ‘Aνθρώπινο Γονιδίωμα, πρώην ἀγνωστικιστής καί ἄθεος, σήμερα μιλάει γιά τό ἀνθρώπινο γονιδίωμα ὡς τό σχέδιο καί τήν γλῶσσα τοῦ Θεοῦ, κάποιοι μποροῦν νά κρατήσουν τήν ἀθεῒα τους καί ἄς σεβασθοῦν τήν πίστη τῶν ἄλλων, πολλῷ δέ μᾶλλον τήν πίστη καί τήν ἐλπίδα τῶν ἀσθενῶν.

http://siatistaagiosnikolaos.gr/2015/05/13/%CF%83%CE%B5%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%BC%CE%B9%CF%89%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%BF%CF%85/

Σχέδιο «ΒΙG BROTHER» στην ενημέρωση. Μετατάξεις από την ΕΡΤ με το καλημέρα σας

Δεν πρόλαβε να κάτσει στην καρέκλα του ο Ταγματάρχης και μπαίνουν μπροστά μετατάξεις δημοσιογράφων από την ΕΡΤ στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας ή σε κάποιες ΔΕΚΟ. Είναι έτοιμη η πρώτη λίστα.

Το θέμα «έσκασε» στο περιθώριο της χθεσινής σύσκεψης στη ΓΓ ενημέρωσης-επικοινωνίας για τον τρόπο που θα λειτουργούν από δω και πέρα τα δημόσια ΜΜΕ.

Ταυτόχρονα παίρνουν αρμοδιότητες και από το ΑΠΕ,(WEB,τηλεοπτικές καλύψεις κλπ) όπου οι απολύσεις , όπως δήλωσε προκλητικά και ο Μ. Ψύλλος στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, με αβανταδόρους Τρίμη Κατσίμη, είναι δήθεν κατάργηση θέσεων. Άλλωστε ταιριάζουν γάντι αυτά με το «παρκάρισμα» των αποθεματικών του πρακτορείου στη Τράπεζα της Ελλάδος.

Από την χθεσινή συνάντηση-σύσκεψη στελεχών στη ΓΓ Ενημέρωσης-Επικοινωνίας , με εργαζόμενους προκύπτει:

-Το όραμα της πολιτικής ηγεσίας στη ΓΓ Ενημέρωσης Επικοινωνίας μοιάζει με σχέδιο «BIGBROTHER» για να προλαβαίνουν, λέει, κακοτοπιές με δημόσιες δηλώσεις συνεντεύξεις και άλλα.

-Η πρόθεση κεντρικού σχεδιασμού και ελέγχου, με το πρόσχημα του συντονισμού στην ενημέρωση με εξώθηση δημοσιογράφων από την ΓΓ στο ρόλο επόπτη-παρατηρητή με την μετεγκατάσταση τους στα γραφεία τύπου άλλων υπουργείων προφανώς για να έχουν το νου τους τι γίνεται.

Βέβαια οι δημοσιογράφοι αρνούνται κατηγορηματικά ένα τέτοιο ρόλο, παραπέμπουν στις ΣΣΕ και μιλάνε για επάνοδο παλιού σχεδίου Κατσανιώτη από τις μέρες του Μουρούτη.

«..Δεν θα βγαίνει τίποτα , από υπουργούς, γραμματείς, γραφεία τύπου, αν δεν το εγκρίνει πρώτα η ΓΓ Ενημέρωσης..» είναι η κατεύθυνση που δίνει και επιμένει η πολιτική ηγεσία.

Η επωνυμία του σχεδίου-συγκέντρωσης που έδωσε στη δημοσιότητα ο ΓΓ Ελ. Κρέτσος, έχει τον απροκάλυπτο τίτλο «Ολοκληρωμένη στρατηγική ενημέρωσης του Γραφείου του Πρωθυπουργού κλπ.

Φαίνεται ότι το ασφυκτικό καθεστώς επικοινωνίας τις πρώτες 100 μέρες, μόνο με nonpapers και τα διάφορα «ατυχήματα» με τις διαρροές, οδηγεί σε υποσχέσεις μέχρι κα για δυο briefings την μέρα από το Μαξίμου και μόνο.

Η χειραγώγηση όμως συμπληρώνεται:

-με αφαίρεση κονδυλίων από όλα τα υπουργεία , ώστε την κρατική διαφήμιση, να ελέγχει απολύτως και να μοιράζει στα ΜΜΕ . μόνο η ΓΓ Ενημέρωσης με τα δικά της κριτήρια. Και να σκορπάει λεφτά, από το πλεόνασμα που μειώνεται., Μιλάμε για κονδύλια που πηγαίνουν κατευθυνόμενα.

-με το ΑΜΠΕ να συμπληρώνει το πρόγραμμα χειραγώγησης και να δίνει τζάμπα τις ειδήσεις στις εφημερίδες της περιφέρειας . Ασχέτως αν με τον τρόπο αυτό μπαίνει μέσα 1,7 εκ. ευρώ το χρόνο από τις συνδρομές που χάνει .Μόνο που η ζημιά πέφτει στις πλάτες των εργαζομένων του πρακτορείου.
Kαι η πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ; Άκουσε μόνο αυτά που είπε η Ραχήλ…..

13/05/2015

πηγή http://www.ertopen.com/news/ellada/koinwnia/item/33756-schedio-%C2%ABbig-brother%C2%BB-sthn-enhmerwsh-metataxeis-apo-thn-ert-me-to-kalhmera-sas

«Θίχτηκε» το Ποτάμι για το βίντεο στους σταθμούς του Μετρό με την εισβολή των Ναζί – Τι απαντά η κυβέρνηση!

Θέμα στη Βουλή έκαναν πέντε βουλευτές του Ποταμιού το βίντεο που προβάλλεται στους σταθμούς του Μετρό με την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στην Αθήνα το 1941, γιατί όπως υποστηρίζουν κάτι τέτοιο δυσαρεστεί την γερμανική κυβέρνηση.

Με ερώτηση που κατέθεσαν προς τους υπουργούς Επικρατείας, Οικονομίας και Εξωτερικών οι βουλευτές του κόμματος Χριστίνα Ταχιάου, Γιώργος Αμυράς, Σπύρος Δανέλλης, Ιάσονας Φωτήλας και Γρηγόρης Ψαριανός αφού «στηλιτεύουν» την ενέργεια αυτή, αναφέρονται στις πιθανές επιπτώσεις που θα έχει και – μεταξύ των άλλων – σημειώνεται και η δυσαρέσκεια, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πηγές, της γερμανικής κυβέρνησης.

Οι βουλευτές, ρωτούν δε τους υπουργούς, αν το γεγονός αυτό είναι σε γνώση και έγκριση του πρωθυπουργού, του υπουργείου Τουρισμού, ποιοι υπουργοί το αιτήθηκαν και ποιο είναι το σκεπτικό της επ’ αόριστο προβολής του βίντεο.

Ζητούν ακόμη την κατάθεση των σχετικών εγγράφων και ρωτούν επίσης «με ποια αρμοδιότητα επιβάλλει η κυβέρνηση, τη χρησιμοποίηση του κυκλώματος του Μετρό για προπαγανδιστικούς λόγους των επί μέρους πολιτικών της.

Η απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής ‘Αμυνας Κώστα Ήσυχου

«Για μια διαστρέβλωση που αγγίζει τα όρια της προβοκάτσιας» και για «μια κατασκευή που πατάει σε λάθος ή ακόμα και ανύπαρκτα δεδομένα, όπως και παραποιημένα γεγονότα», χαρακτηρίζει το γραφείο τύπου του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής ‘Αμυνας Κώστα Ήσυχου «το θόρυβο που δημιουργήθηκε γύρω από το βίντεο που προβάλλεται στις τηλεοπτικές οθόνες των σταθμών του Μετρό και του Ηλεκτρικού Σιδηροδρόμου της Αθήνας, με αφορμή κάποια δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο, που στο μεταξύ πήρε διαστάσεις μετά από δημοσίευμα στο γερμανικό Spiegel».

Το γραφείο τύπου του ΑΝΥΕΘΑ αναφέρει σχετικά:

«Πράγματι προβάλλεται βίντεο στις οθόνες του Μετρό και του Ηλεκτρικού, διάρκειας 50» (δευτερολέπτων) αλλά δεν είναι αυτό που επικαλούνται τα προαναφερόμενα μέσα και οι βουλευτές του κόμματος «Το Ποτάμι». Αυτό που αναπαράγουν, τόσο το γερμανικό Spiegel, όσο και ορισμένα ελληνικά μέσα, είναι μια κατασκευή άσχετη με αυτό που προβάλλεται.

Αυτό το βίντεο το οποίο παρουσιάζουν ότι τάχα παίζει στους σταθμούς του Μετρό, είναι μια συρραφή – μοντάζ στιγμιότυπων από την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 27 Απριλίου 2015 στην ΛΑΕΔ (Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων) υπό τον τίτλο ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ – ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ – ΔΙΚΑΙΩΣΗ και με κεντρικό θέμα τις γερμανικές οφειλές, ωστόσο δεν είναι αυτό που προβάλλεται στους σταθμούς. Η άλλη λαθροχειρία έχει να κάνει με το ποιοι είναι οι συντελεστές. Τόσο η εκδήλωση στη ΛΑΕΔ όσο και το βίντεο στους σταθμούς του Μετρό είναι ευθύνη του υπουργείου Εθνικής ‘Αμυνας, της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών και του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, με την στήριξη του υπουργείου Μεταφορών ως προς το τμήμα που αφορά την προβολή του βίντεο στους σταθμούς του Μετρό.

Ως προς το περιεχόμενο των εκδηλώσεων αλλά και του βίντεο που προβάλλεται στους σταθμούς του Μετρό: Στο επίκεντρο βρίσκεται η διάσωση της ιστορικής μνήμης του ελληνικού λαού σε συνδυασμό με την αντιναζιστική-αντιφασιστική θωράκιση, των λαών της Ευρώπης και κυρίως της νέας γενιάς. Ως προς το θέμα των γερμανικών οφειλών, αυτό που αναδεικνύεται είναι πως πρόκειται, πριν απ’ όλα, για ζήτημα ηθικής τάξης και η όλη εκστρατεία αποσκοπεί στο να κλείσουν οι πληγές του παρελθόντος. Σε καμία περίπτωση δεν στρέφεται κατά του γερμανικού λαού, αντίθετα τον προσεγγίζει σαν συνοδοιπόρο σε αυτή την προσπάθεια. Είναι χαρακτηριστικό πως στην εκδήλωση που έγινε στις 27/4/15 συμμετείχαν και μίλησαν και διακεκριμένοι Γερμανοί, όπως ο αντιπρόεδρος του γερμανικού κόμματος της Αριστεράς «Die Linke» ο Wolfgang Gehrcke και ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας του Δικαίου, στο Πανεπιστήμιο Βρέμης και ένθερμος υποστηρικτής των ελληνικών θέσεων Christoph Schminck-Gustavus».

Το γραφείο Τύπου του ΑΝΥΕΘΑ υπενθυμίζει ότι στην εκδήλωση αυτή παρέστησαν πάνω από 50 πρέσβεις, εκπρόσωποι πρεσβειών και ακόλουθοι άμυνας ξένων πρεσβειών στην Αθήνα. Επίσης παρευρέθηκαν και τιμήθηκαν ζώντες αντιστασιακοί του αντιναζιστικού-αντιφασιστικού αγώνα, καθώς και το παιδί-σύμβολο του Διστόμου, ο Αργύρης Σφουντούρης και σημειώνει ότι «οι φωνές υπέρ των ελληνικών διεκδικήσεων πληθαίνουν και μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Μάλιστα και ο ίδιος ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Γιοάχιμ Γκάουκ, με πρόσφατες δηλώσεις του παραδέχθηκε πως υπάρχει θέμα γερμανικών οφειλών».

 

πηγή http://olympia.gr/2015/05/14/%CE%B8%CE%AF%CF%87%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85/

Η "πάταξη της φοροδιαφυγής" είναι προσχηματική. Άλλοι είναι οι λόγοι που σπρώχνουν προς "αχρήματη" (χωρίς μετρητά) κοινωνία.

σχόλιο ID-ont: Οι μεγάλες Τράπεζες (Κεντρικές και Εμπορικές) έχουν αποφασίσει να επιβάλλουν αρνητικά επιτόκια (τουλάχιστον -5%) στις καταθέσεις. Δηλ θα δίνεις στην Τράπεζα 100€ και στο τέλος του χρόνου θα σου επιστρέφει 95€! Οι Τράπεζες δηλ. θα παίζουν το ρόλο του χρηματοφυλακίου επ'αμοιβή. Αυτό όμως θα οδηγήσει τους πολίτες να σηκώσουν τα λεφτά τους από τις Τράπεζες και να τα φυλάξουν σπίτια τους σε δικά τους χρηματοκιβώτια. Έτσι θα ζήσουμε και το επονομαζόμενο bank run όπου οι Τράπεζες θα έχουν πρόβλημα, γιατί δεν υπάρχουν τόσα μετρητά να δώσουν. "Εξαφανίστε λοιπόν τα μετρητά" (μαζί με μερικά ακόμη μέτρα) λέει ο Οικονομολόγος Willem Buiter στην συνημμένη έκθεση της Citibank. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να επιβάλλουμε στην αγορά αρνητικά επιτόκια!!!

Βλέπουμε λοιπόν ότι η "πάταξη της φοροδιαφυγής με τη χρήση χρεωστικών/πιστωτικών για συναλλαγές άνω των 70€ σε νησιά άνω των 3.000 κατοίκων" είναι ένα προσχηματικό επιχείρημα. Ο στόχος είναι ακόμη μια φορά η χώρα μας να καταστεί ένα πειραματόζωο στα παιχνίδια εξουσίας των Τραπεζών, δηλ. των "Αγορών" και με σύμμαχο αυτή τη φορά όχι κάποια κεντροδεξιά κυβέρνηση, αλλά "αριστερή διακυβέρνηση", η οποία κατά τα άλλα υποφέρει από τις "Αγορές" και τις Τράπεζες (βλ δήλωση: ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ, ΟΧΙ ΜΕ ΤΑΝΚΣ, ΑΛΛΑ ΜΕΣΩ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, http://id-ont.blogspot.gr/2015/04/blog-post_2.html) αλλά ταυτόχρονα συνεργάζεται άριστα μαζί τους!

Στο τέλος του κατωτέρω δημοσιεύματος θα βρείτε την έκθεση της Citibank - μπορείτε να την κατεβάσετε σε μορφή pdf - στην οποία ο κος Buiter περιγράφει αναλυτικά την πρότασή του για την εξαφάνιση των μετρητών.
  
analyst.gr: 
-“Οι κεντρικές τράπεζες προγραμματίζουν μία σύσκεψη μεταξύ τους, με στόχο να συζητήσουν τα πλέον αποτελεσματικά μέτρα, όσον αφορά την «τιμωρία» των Πολιτών για τη διατήρηση χρημάτων σε μετρητά εκ μέρους τους.

- Με απλά λόγια, ερευνούνται οι τρόποι περιορισμού της διατήρησης και χρήσης των μετρητών χρημάτων, για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης – όπως θα ήταν οι τραπεζικές επιθέσεις (Bank runs) μετά την έξοδο κάποιας χώρας από την Ευρωζώνη ή ένα παγκόσμιο κραχ.
- Με δεδομένο δε το ότι, γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη, το οποίο έχει κυριολεκτικά βουλιάξει από τα τεράστια βουνά χρεών, υποθέτει κανείς πως είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, από αυτήν που ανακοινώνεται δημόσια”. 

Άρθρο

Εύλογα είμαστε όλοι εναντίον της φοροδιαφυγής και υπέρ των φόρων, αφού μέσω αυτών λειτουργεί ο κρατικός μηχανισμός – παρέχοντας τις απαραίτητες υπηρεσίες στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Όταν όμως οι φόροι αυξάνονται υπερβολικά, παράλληλα με τη μείωση του κοινωνικού κράτους, προσφέροντας όλο και λιγότερα στους ανθρώπους (συνεχώς μειούμενη ανταποδοτικότητα), επειδή ένα μεγάλο μέρος τους οδηγείται στην πληρωμή τόκων για τα δάνεια του δημοσίου, αρκετά από τα οποία οφείλονται στην πολιτική διαφθορά, τότε η κατάσταση αλλάζει.

Ένας δεύτερος παράγοντας είναι η νόμιμη φοροδιαφυγή των μεγάλων επιχειρήσεων, με τη βοήθεια των λόμπι τους που «επηρεάζουν» τους πολιτικούς, έτσι ώστε να υιοθετούνται νόμοι υπέρ τους – όπως είναι γνωστό από τα παραδείγματα των φορολογικών οάσεων στη Ολλανδία, στο Λουξεμβούργο, στις Βρυξέλλες, στην Ιρλανδία κοκ.

Η φοροδιαφυγή αυτή μειώνει συνεχώς τα έσοδα του δημοσίου, με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι συντελεστές φόρων για τους υπολοίπους, να μειώνονται ή να μηδενίζονται τα κατώτατα φορολογικά όρια κοκ.

Σαν να μην έφταναν τώρα όλα αυτά τα δυτικά κράτη, για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης τους, σχεδιάζουν την αύξηση των φορολογικών εσόδων τους και την επιβολή περισσότερων φόρων – μεταξύ άλλων στην ήδη φορολογημένη ακίνητη περιουσία, καθώς επίσης στις ήδη φορολογημένες καταθέσεις των Πολιτών! Για να το πετύχουν, προσπαθούν

(α) αφενός μεν να περιορίσουν τη φοροδιαφυγή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, οι οποίες δεν έχουν την «πολυτέλεια» της νόμιμης φοροδιαφυγής (φόρο-αποφυγή)  των πολυεθνικών – υιοθετώντας την υποχρεωτική πληρωμή μέσω πιστωτικών καρτών (η οποία ωφελεί φυσικά και τις τράπεζες),

(β) αφετέρου να στερήσουν τη δυνατότητα ανάληψης των χρημάτων εκ μέρους των Πολιτών από τις τράπεζες και τη διατήρηση τους σε μετρητά, για να αποφευχθεί η φορολόγηση των καταθέσεων τους, η χρησιμοποίηση τους για την ενδεχόμενη διάσωση χρεοκοπημένων κρατών ή τραπεζών όπως στο παράδειγμα της Κύπρου κοκ. 
Η μεθοδολογία

Έντεχνα, όπως συνηθίζεται, προηγήθηκαν προτάσεις εκ μέρους των ειδικών, όσον αφορά την απαγόρευση των μετρητών χρημάτων – τα οποία αποτελούν επί πλέον μία μη συμφέρουσα «επιβάρυνση» των τραπεζών, αφού είναι υποχρεωμένες να διατηρούν το 100% της ποσότητας τους, έναντι μόλις 1% εγγύηση στην ΕΚΤ (ελάχιστο αποθεματικό) για τα ηλεκτρονικά χρήματα. Με απλά λόγια, για μετρητά αξίας 100 € είναι υποχρεωμένες να έχουν αυτά τα 100 € στα ταμεία τους – ενώ για ηλεκτρονικά 100 € μόλις 1 € στην ΕΚΤ.

Οι βασικότεροι ειδικοί στην προκειμένη περίπτωση ήταν ο καθηγητής του Harvard κ K. Rogoff, καθώς επίσης ο κ. W. Buiter, επικεφαλής οικονομολόγος της Citigroup – οι οποίοι, με αναλυτικές αναφορές τους, εξέθεσαν τον τρόπο, με τον οποίο θα μπορούσε να αφαιρέσει κανείς τα μετρητά χρήματα, από το κυκλοφοριακό σύστημα της οικονομίας.

Εκτός αυτού, σε ορισμένες χώρες έχουν ληφθεί ήδη ανάλογα μέτρα – δοκιμαστικά κατά κάποιον τρόπο. Ειδικότερα η Γαλλία ψήφισε ένα νόμο, μέσω του οποίου μειώνονται δραστικά οι συναλλαγές με μετρητά – η Σουηδία επίσης, ενώ στην Ελλάδα, λόγω της κρίσιμης υπερχρέωσης και των κινδύνων χρεοκοπίας της, συζητείται η πληρωμή λογαριασμών που υπερβαίνουν τα 70 € μέσω πιστωτικών κρατών και μόνο. 
Οι κεντρικές τράπεζες

Στα τέλη Μαΐου προγραμματίζεται μία μεγάλη σύσκεψη στο Λονδίνο, η οποία θα αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Σύμφωνα με πληροφορίες (πηγή: Νέα Εφημερίδα της Ζυρίχης), μεταξύ των ομιλητών θα είναι οι δύο οικονομολόγοι που αναφέραμε (K.Rogoff, W.Buiter), οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί υπέρ της κατάργησης των μετρητών.

Στη σύσκεψη θα συμμετέχουν εκπρόσωποι των κεντρικών τραπεζών της Ελβετίας, της Δανίας, της Ευρωζώνης και των Η.Π.Α. – με στόχο την εύρεση μίας λύσης, για την περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι κεντρικοί τραπεζίτες «ελπίζουν για το καλύτερο, αλλά προετοιμάζονται για το χειρότερο – ενώ μία επόμενη μεγάλη κρίση, όπως αυτή του 2008, έχει αρκετές πιθανότητες να συμβεί».

Στα πλαίσια αυτά, αναζητούνται τρόποι αντίδρασης εάν κορυφωθεί δραματικά μία ενδεχόμενη χρηματοπιστωτική κρίση – η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει τραπεζικές επιθέσεις σε ολόκληρο τον πλανήτη, καθώς επίσης μία ακόμη μεγαλύτερη απώλεια της εμπιστοσύνης των ανθρώπων στο σύστημα.

Ο βασικότερος φαίνεται να είναι η ολοκληρωτική κατάργηση των μετρητών χρημάτων από τις συναλλαγές – έτσι ώστε οι τράπεζες να αποτελούν μονόδρομο για τις κοινωνίες, παρά το ότι κάτι τέτοιο θα περιόριζε εγκληματικά την ελευθερία τους.

Ένα επόμενο μέτρο που θα συζητηθεί στη σύσκεψη, θα είναι η επιβολή πολύ υψηλών αρνητικών επιτοκίων στις καταθέσεις, έως και -5%, για να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα της ύφεσης και του χρέους – αφού οι άνθρωποι θα έπαυαν να αποταμιεύουν τα χρήματα τους, οπότε θα αυξανόταν η κατανάλωση, το ΑΕΠ, τα έσοδα του δημοσίου κλπ.

Επειδή όμως η επιβολή ενός τόσο υψηλού αρνητικού επιτοκίου θα οδηγούσε σε μεγάλες εκροές καταθέσεων, με οδυνηρά επακόλουθα για τις τράπεζες, για την οικονομία και για την κοινωνία (αύξηση της εγκληματικότητας λόγω της διατήρησης μετρητών στα σπίτια), δεν μπορεί να αποφασισθεί παρά μόνο σε συνδυασμό με την απαγόρευση των συναλλαγών με μετρητά.

Από την άλλη πλευρά βέβαια, τα αρνητικά επιτόκια θα δημιουργούσαν μεγάλα προβλήματα στις ασφαλιστικές εταιρείες και στα συνταξιοδοτικά ταμεία, τα οποία διατηρούν μεγάλο μέρος των χρημάτων τους σε καταθέσεις – οπότε δεν είναι καθόλου εύκολο να αποφασιστούν, αν και η παγκόσμια ελίτ δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις τύχες και τα προβλήματα των μικρών ανθρώπων. 
Η τρίτη παραλλαγή 

Μία επόμενη εναλλακτική δυνατότητα που συζητείται είναι η υιοθέτηση μίας συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ λογιστικών (ηλεκτρονικών) χρημάτων και μετρητών – όπου η επιβάρυνση των μετρητών θα είναι ανάλογη με το ύψος των εκάστοτε αρνητικών επιτοκίων.

Για παράδειγμα, στην περίπτωση ενός θεσμοθετημένου αρνητικού επιτοκίου ύψους ετησίως -3%, ο κάτοχος μετρητών χρημάτων, όταν θα κατέθετε 100 € στην τράπεζα, θα έπαιρνε μόλις τα 97 € πίσω. Πρόκειται προφανώς για εντελώς παράλογες σκέψεις, οι οποίες όμως θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν από τα κράτη, αφού έχουν αρχίσει ήδη να συζητούνται – ενώ ασφαλώς τεκμηριώνουν την απελπιστική κατάσταση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο ευρίσκεται στα όρια του κραχ. 
Επίλογος

Δεν αναμένεται ότι τα παραπάνω μέτρα θα εφαρμοσθούν άμεσα, αφού κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις των Πολιτών – οι οποίες δεν θα είναι καθόλου ειρηνικές, σύμφωνα με τις περισσότερες αναλύσεις.

Εν τούτοις, η τάση για τη φορολόγηση και για τον περιορισμό των μετρητών χρημάτων, φαίνεται να είναι προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση – αφού τα κράτη, το κάθε ένα ανάλογα με τα προβλήματα του, θα θελήσουν να επιλύσουν τα προβλήματα υπερχρέωσης τους, καθώς επίσης τα αντίστοιχα των τραπεζών, εις βάρος των Πολιτών τους.

Επομένως, οφείλει να τα λάβει κανείς πολύ σοβαρά υπ’ όψιν του, παίρνοντας τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία των περιουσιακών του στοιχείων – κατανοώντας ταυτόχρονα το ρόλο των σημερινών πολιτικών και των νόμων που ψηφίζουν, ευρισκόμενοι στην έμμισθη υπηρεσία των μεγάλων πολυεθνικών και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. 
Eίδηση

Η απελπιστική κατάσταση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν διαπιστώνεται μόνο από τις χρηματιστηριακές φούσκες αλλά, επίσης, από τις αντίστοιχες στα ακίνητα – με μεγαλύτερη όλων τη φούσκα ακινήτων στον Καναδά (γράφημα).
.
ΓΡΑΦΗΜΑ - ΗΠΑ, Καναδάς, αγορά ακινήτων
.
Όπως φαίνεται, η αύξηση των τιμών των ακινήτων στον Καναδά σε σχέση με τα ενοίκια είναι της τάξης του 89%, ενώ με κριτήριο τα εισοδήματα 35% – κατά πολύ υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον πλανήτη.

Φυσικά η κεντρική τράπεζα του Καναδά αρνείται να δει το πρόβλημα ως έχει – όπως επίσης η Μ. Βρετανία, στην οποία οι τιμές των ακινήτων έχουν ξεπεράσει όλα τα ρεκόρ.
ιμές των ακινήτων έχουν ξεπεράσει όλα τα ρεκόρ.

Χαμογελάστε, παρακαλώ!

Γράφει: Ο Νίκος Μπογιόπουλος
 Το πενάκι της στήλης,
    γερμένο πλέον υπό το βάρος των διαπραγματεύσεων,
    καθηλωμένο από το βαρύγδουπο των (και δικών του) αναλύσεων περί τα τεκταινόμενα και τα μελλούμενα,
    ανήμπορο πια να παρακολουθήσει την κρισιμότητα των συνεδριάσεων στα «Eurogroup», στα «Euroworking και στα «Euro-οτιδήποτε»,

    μπουχτισμένο καθότι κάθε συνεδρίαση είναι κρισιμότερη από την προηγούμενη και λιγότερο κρίσιμη από την επόμενη που θα είναι η πιο κρίσιμη μέχρι να φτάσουμε στην μεθεπόμενη που θα είναι ακόμα κρισιμότερη,
    στομωμένο από την («πρώτη φορά Αριστερά») διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, την αύξηση του ΦΠΑ, το ξεπούλημα των λιμανιών, τη ρύθμιση υπέρ Μεγάρου (Μουσικής) κι άλλα τέτοια «ωραία» και «αντιμνημονιακά»,
    παραχωρεί σήμερα τη θέση του σε κάποιους πραγματικά χαλκέντερους.
    Μαζί με τις ευχαριστίες μας στους συναδέλφους και την εκτίμησή μας που με δυο γραμμές μπορούν να φωτίσουν όσα εμείς χρειαζόμαστε «σεντόνια» από λέξεις για να τα πούμε (και πάλι δεν τα καταφέρνουμε),
    μαζί με τις καλημέρες μας, επιτρέψτε μας σε αυτό το διάλλειμα να μοιραστούμε μαζί σας την προτροπή ενός καλού φίλου:
    «Χαμογελάτε, κι αν κάτι πάει στραβά, τότε χαμογελάστε στραβά»!









     Α, ναι (και παρεμπιπτόντως): Πριν από ακριβώς ένα χρόνο, η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου πέρασε τροπολογία με την οποία επιτρεπόταν στο Μέγαρο Μουσικής να συναλλάσσεται χωρίς να προσκομίζει φορολογική και ασφαλιστική ενημερότητα, χωρίς να υπόκειται στις διατάξεις περί συμψηφισμού και αναγκαστικής εκτέλεσης και χωρίς το Δημόσιο να εισπράττει τόκους και πρόστιμα από τις εγγυήσεις που κατέπεσαν υπέρ του Μεγάρου.
    Τότε – στις 7/5/2014 - 28 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (ανάμεσά τους οι σημερινοί υπουργοί Βούτσης, Κουρουμπλής, Κουράκης, Τσακαλώτος, Στρατούλης) κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή στην οποία μιλούσαν για «διαχρονικό δικομματικό σκάνδαλο», για «τροπολογία - λαμπρή ομολογία πολιτικής αποτυχίας και ενοχής», για «αδιαφανείς πολιτικές» και για «διαχρονικές ευθύνες».
    Χτες, όμως, η παρούσα κυβέρνηση και ο υπουργός Πολιτισμού κ.Ξυδάκης κατέθεσε τροπολογία με την οποία παρατείνει προηγούμενη τροπολογία. Παρατείνει, δηλαδή, εκείνη την τροπολογία που πριν από ένα χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ την χαρακτήριζε «τροπολογία ενοχής».
    Πότε είχαν δίκιο;…

 ΠΗΓΗ:
http://www.enikos.gr/mpogiopoulos/316722,Xamogelaste-parakalw.html



 Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9695

Οι μυστικές συμφωνίες εμπορίου ή πως να ελέγχεις τον πλανήτη

Αυτές τις μέρες κάτι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και περνάει απαρατήρητο. Κάποια μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία θα αφιερώσουν ένα υπόστηλο και κάποιοι ακτιβιστές –που στη συνείδηση των περισσότερων έχουν περάσει ως γραφικοί- θα γράψουν άρθρα που ελάχιστοι θα διαβάσουν. Τι συμβαίνει λοιπόν και ποιος αποφασίζει το μέλλον μας χωρίς να ξέρουμε εμείς τίποτα γι αυτό;
 Στις 22 Απριλίου, η οικονομική επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ πέρασε νομοθεσία η οποία όχι μόνο εντατικοποιεί τη συμφωνία ελεύθερου εμπορίου γνωστή ως Trans Pasific Partnership  (ΤΡΡ) ή Δια-Ειρηνική Εμπορική Συμφωνία αλλά αφαιρεί από τη Γερουσία κάθε δικαίωμα να ασκηθεί βέτο σε κάποιο από τα άρθρα αυτά. Με άλλα λόγια την αποκλειστική ευθύνη για τη συμφωνία θα έχει ένα πάνελ από νομικούς αντιπροσώπους των άμεσα εμπλεκόμενων πολυεθνικών.

Τι  είναι η Δια-Ειρηνική Συμφωνία, για την οποία οι περισσότεροι θα έχετε ακούσει ελάχιστα; Πρόκειται για μια μυστική διαπραγμάτευση των ΗΠΑ με το Μεξικό, τη Σιγκαπούρη, τον Καναδά, την Ιαπωνία, την Αυστραλία, το Μπρουνέι, τη Χιλή, τη Μαλαισία, το Νέα Ζηλανδία, το Περού, και το Βιετνάμ, που θα επηρεάζει το 40% της παγκόσμιας αγοράς. Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν το 2009 και γίνονται σε απόλυτη μυστικότητα ενώ ελάχιστα έχουν διαρρεύσει κατά καιρούς στον τύπο από ακτιβιστές. Η ΤΡΡ που ξεκίνησε ως αντίβαρο στην ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, έχει ως σκοπό να προωθήσει προϊόντα και υπηρεσίες εταιρειών που έχουν έδρα τις ΗΠΑ στις αγορές της ΝΑ Ασίας.. Κανείς δεν ξέρει τι περιλαμβάνουν αυτές οι συμφωνίες καθώς οι κυβερνήσεις των χωρών που τις έχουν υπογράψει δεν επιτρέπεται να εξηγήσουν στο λαό ή ακόμα και στα ίδια τα μέλη των κυβερνήσεων τους τι ψηφίζουν και τι συνέπειες θα έχει αυτό για το μέλλον.

Από όσα έχουν διαρρεύσει μέχρι σήμερα καθίσταται σαφές ότι οι συμφωνίες αυτές δεν αφορούν αποκλειστικά το εμπόριο. Στην ουσία η ΤΡΡ δίνει την εξουσία στις εταιρείες έναντι των κρατών. Αν μια κυβέρνηση πάρει μέτρα τα οποία θίγουν τα συμφέροντα μιας πολυεθνικής που δραστηροποιείται στη χώρα-όπως πχ να αυξήσει το κατώτατο μισθό των εργατών- τότε η εταιρεία έχει δικαίωμα να σύρει το κράτος στα διεθνή δικαστήρια και να πετύχει την αναίρεση της απόφασης ή ακόμα και να ζητήσει αποζημιώσεις. Το ίδιο θα ισχύει αν μια εταιρεία προκαλέσει κάποια περιβαλλοντική καταστροφή, οι κυβερνήσεις δεν θα έχουν το δικαίωμα να παύσουν την λειτουργία της πολυεθνικής ή να επιβάλλουν νόμους που θα προστατεύουν την υγεία των πολιτών τους. Στην ουσία αυτό που οι ΗΠΑ προσπαθούν να πετύχουν είναι να επιβάλλουν στον πλανήτη τις δικές τους πολιτικές  περί παραγωγής, εξαγωγής και εισαγωγής προϊόντων που θα έχουν ισχύ έναντι των εθνικών νόμων της κάθε χώρας. Μεγάλες πολυεθνικές λοιπόν θα μπορούν να σύρουν στα δικαστήρια οποιαδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη στην οποία θα δραστηριοποιούνται και η οποία ψηφίζει εθνικούς νόμους αντίθετους με τα συμφέροντα τους

Αν και αυτή η προοπτική φαντάζει η πιο τρομακτική όλων, δεν σταματούν εκεί τα «ωφέλη» της συμφωνίας. Επιβάλλουν έλεγχο και λογοκρισία στο διαδίκτυο μέσω ενός διεθνούς νομικού πλαισίου για την «προστασία των πνευματικών διακιωμάτων» και καταδικάζουν εκατομμύρια ασθενείς στις αναπτυσσόμενες χώρες σε θάνατο με την «αποκλειστικότητα των δεδομένων» στην παρασκευή φαρμάκων, που στην ουσία σημαίνει ότι οι φτωχές χώρες δεν θα μπορούν πλέον να παράγουν φθηνά γενόσημα φάρμακα για να καταπολεμήσουν ασθένειες όπως το AIDS και τη φυματίωση.

Και αν αναρωτιέστε τι μας νιάζουν όλα αυτά στην Ευρώπη και κυρίως στην Ελλάδα, ας μάθουμε ότι προβλέπεται η ένταξη συνολικά 28 χωρών στις συμφωνίες αυτές, ανάμεσα τους και τα Ευρωπαϊκά κράτη. Έτσι οι πολυεθνικές εξασφαλίζουν τα συμφέροντα τους εις βάρος της υγείας, και των δικαιωμάτων όλων μας. Και για να το πούμε ακόμα πιο απλά. Αν αύριο η θυγατρική της Καναδικής ElDorado, Ελληνικός Χρυσός, προκαλέσει μια ανεπανόρθωτη περιβαλλοντική καταστροφή στη Χαλκιδική, το ελληνικό δημόσιο δεν μπορεί να μηνύσει την εταιρία ή να ζητήσει αποζημιώσεις. Αντιθέτως η εταιρία, μπορεί να μηνύσει την Ελλάδα αν κρίνει ότι το ελληνικό κράτος έθιξε τα συμφέροντα της. Παρομοίως, αν η ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει αύξηση του κατωτάτου μισθού, δεν μπορεί να υποχρεώσει καμία πολυεθνική που δραστηριοποιείται στη χώρα μέσω θυγατρικών να δώσει την αύξηση αυτή. Μπορεί όμως να βρεθεί το ελληνικό δημόσιο κατηγορούμενο αν η εταιρεία κρίνει ότι η αύξηση αυτή επηρεάζει την παραγωγή της.

Καθώς είμαστε χαμένοι μέσα σε μικρές καθημερινές και ελεγχόμενες ειδήσεις καθώς ακούμε για διαπραγματεύσεις και δάνεια, ας μην ξεχνάμε ότι το ουσιαστικό παιχνίδι παίζεται (και κερδίζεται) πίσω από κλειστές πόρτες στα πολυτελή γραφεία των κέντρων εξουσίας. Και όμως κανείς ποτέ δεν θα μας πει γι αυτό.


πηγή Της Φραγκίσκας Μεγαλούδη
http://www.thepressproject.gr/article/76685
 

Γ.Μηλιός: Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση και πρέπει να ανταποκριθούμε χωρίς δισταγμούς και αμφιταλαντεύσεις!

Σκάκι, όχι πόκερ!
(Ξανακερδίζοντας τον χαμένο χρόνο)

του Γιάννη Μηλιού
Η εντολή που έχει η κυβέρνηση από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι διπλή:
(α) Να σταματήσει τις πολιτικές λιτότητας, θέτοντας στο επίκεντρο τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, (β) να εξασφαλίσει μια συμφωνία με τους δανειστές για την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών του ελληνικού Δημοσίου.
Αν οι δανειστές αδιαφορούν για τη δημοκρατία και τη βούληση του ελληνικού λαού και απαιτούν τη συνέχιση της λιτότητας στην Ελλάδα (δηλαδή ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να αθετήσει τη βασική εντολή που της έδωσε ο ελληνικός λαός), τότε η λύση είναι μία: Καθυστέρηση των υποχρεώσεων προς τους δανειστές. Με άλλα λόγια, καθυστέρηση πληρωμών μέχρις ότου υπάρξει συμφωνία. Πάντα εντός της Ζώνης του Ευρώ, μια που η «νομισματική» υποτίμηση της αγοραστικής δύναμης και του βιοτικού επιπέδου της κοινωνικής πλειοψηφίας είναι εξίσου ανεπιθύμητη με την «εσωτερική υποτίμηση».

1. Λιτότητα
Η λιτότητα αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Στην επιφάνεια, λειτουργεί ως στρατηγική για τη μείωση του επιχειρηματικού κόστους. Η λιτότητα μειώνει το κόστος εργασίας του ιδιωτικού τομέα, αυξάνει τα κέρδη ανά μονάδα κόστους (εργασίας) και ως εκ τούτου αυξάνει το ποσοστό κέρδους. Συμπληρώνεται από την οικονομία στη χρήση «υλικού κεφαλαίου» και από θεσμικές αλλαγές οι οποίες ενισχύουν αφενός την κινητικότητα και τον ανταγωνισμό των κεφαλαίων και αφετέρου την ισχύ των διευθυντών στο εσωτερικό της επιχείρησης και των κατόχων χρηματοπιστωτικών τίτλων στο εσωτερικό της κοινωνίας. Όσον αφορά τη δημοσιονομική εξυγίανση, η λιτότητα δίνει προτεραιότητα σε περικοπές δημοσίων δαπανών που σημαίνουν συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας, με παράλληλη μείωση των φόρων επί του κεφαλαίου, αλλά και σταδιακή εξαφάνιση της όποιας προοδευτικότητας στον φόρο εισοδήματος.
Ωστόσο, αυτό που αποτελεί κόστος για την καπιταλιστική τάξη, συνιστά το βιοτικό επίπεδο της εργαζόμενης πλειοψηφίας της κοινωνίας. Αυτό ισχύει και για το κράτος πρόνοιας, του οποίου οι υπηρεσίες μπορούν να θεωρηθούν ως μορφή «κοινωνικού μισθού».
Είναι σαφές λοιπόν ότι η λιτότητα αποτελεί πρωτίστως μια ταξική πολιτική: Προωθεί διαρκώς τα συμφέροντα του κεφαλαίου έναντι εκείνων των μισθωτών, επαγγελματιών, συνταξιούχων, και άλλων ευάλωτων ομάδων. Σε μακροπρόθεσμη βάση στοχεύει στη δημιουργία ενός μοντέλου εργασίας με λιγότερα δικαιώματα και μικρότερη κοινωνική προστασία, με χαμηλούς και ευέλικτους μισθούς και την απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής διαπραγματευτικής ισχύος για τους μισθωτούς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε μια συγκυρία τέτοιας όξυνσης των κοινωνικών ανταγωνισμών όπως η σημερινή, μια κυβέρνηση που τάσσεται με τη μεριά της εργασίας και της κοινωνικής πλειοψηφίας δεν μπορεί ούτε καν να διανοηθεί να υποχωρήσει σε εκβιασμούς για τη συνέχιση της λιτότητας. Δεν μπορεί να μεταλλαχθεί σε μια κυβέρνηση των λίγων, σε μια κυβέρνηση αυτών που όχι απλώς δεν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επιπλέον αντιμάχονται την παρούσα κυβέρνηση.

2. Ζώνη του ευρώ
Η ζώνη του ευρώ (ΖτΕ) αποτελεί μία ιδιόμορφη νομισματική ένωση, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν λειτουργεί ως δανειστής τελευταίας καταφυγής για τις χώρες-μέλη της (δεν δανείζει άμεσα τα κράτη-μέλη της ΖτΕ). Με τον τρόπο αυτό τα κράτη-μέλη της ΖτΕ εκθέτουν σκόπιμα τον εαυτό τους σε χρηματοπιστωτικό κίνδυνο, με βάση τον κανόνα ότι οι κρατικές πολιτικές πρέπει πάντα να «αξιολογούνται» από τις αγορές και να έχουν την έγκρισή τους, δηλαδή να εκφράζουν τα συμφέροντα των αγορών.
Έχοντας πολιτικά συνομολογήσει ότι δεν «επιτρέπεται» να δανείζονται άμεσα από την ΕΚΤ, τα κράτη-μέλη της ΖτΕ γνώριζαν εξαρχής ότι, σε μια συγκυρία δημοσιονομικής δυσχέρειας, για να έχουν την αναγκαία ρευστότητα ώστε να αποπληρώνουν τους κατόχους των κρατικών ομολόγων τους θα έπρεπε να περικόψουν κοινωνικές δαπάνες. Αυτό καθιστά τη συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας προϋπόθεση για τη χρηματοπιστωτική φερεγγυότητα. Οι κυβερνώσες ελίτ όλων των χωρών της ΖτΕ είχαν, επομένως, υποβάλει οικειοθελώς τον εαυτό τους σε έναν υψηλό κίνδυνο χρεοστασίου, προκειμένου να παγιώσουν τις νεοφιλελεύθερες στρατηγικές. Με άλλα λόγια, είχαν από κοινού αποφασίσει να εκμεταλλευτούν τις κρίσεις ως μέσα για την περαιτέρω ενίσχυση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Στο πλαίσιο αυτό, η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους «παγιδεύει» τη δημοσιονομική πολιτική στη λιτότητα, τις ιδιωτικοποιήσεις και την απαξίωση της εργασίας.
Έχοντας συνείδηση της κατάστασης, η παρούσα ελληνική κυβέρνηση δεν επιτρέπεται (και δεν πρόκειται) να εγκλωβιστεί σε αυτή τη νεοφιλελεύθερη παγίδα, επιδιώκοντας την πάση θυσία αποφυγή μιας καθυστέρησης πληρωμών προς τους δανειστές.

3. Ευρώ
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και ευρύτερα οι λαϊκές τάξεις στη ΖτΕ δεν έγκειται στο ότι περισσότερες χώρες έχουν το ευρώ ως κοινό νόμισμα. Έγκειται στο πολιτικό πλαίσιο, που επιβάλλει στις χώρες-μέλη της ΖτΕ να υπόκεινται στα κριτήρια, την αξιολόγηση και τη χρηματοδότηση των χρηματαγορών, καθώς η ΕΚΤ περιορίζεται στο ρόλο μιας «ιδιόμορφης» Κεντρικής Τράπεζας, χωρίς τη λειτουργία του δανειστή τελευταίας καταφυγής.
Το ζήτημα είναι πολιτικό. Η νεοφιλελεύθερη παγίδα μπορεί να διαρραγεί όταν η ελληνική κυβέρνηση καταστήσει σαφές ότι, αν αναγκαστεί, θα τολμήσει να επιλέξει την καθυστέρηση πληρωμών, προκειμένου να μην αθετήσει τη λαϊκή εντολή, να μην προδώσει όσους την εμπιστεύτηκαν.
Η επίπτωση από μια αύξηση στα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων θα είναι αμελητέα, αφού έτσι κι αλλιώς η χώρα βρίσκεται εκτός αγορών. Τα επιτόκια θα μειωθούν ραγδαία, αλλά και οι άλλοι χρηματοπιστωτικοί δείκτες θα βελτιωθούν αντίστοιχα, μόνο όταν θα υπάρξει μια βιώσιμη, δηλαδή επωφελής για την κοινωνική πλειοψηφία και συμβατή με τη λαϊκή εντολή συμφωνία.
Η καθυστέρηση πληρωμών δεν συνεπάγεται έξοδο από τη ΖτΕ. Η υιοθέτηση εκ μέρους οποιασδήποτε χώρας ενός νέου αποκλειστικού εθνικού νομίσματος θα μετέτρεπε τη ΖτΕ από μια ενιαία νομισματική περιοχή σε ζώνη σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, η σταθερότητα (και ύπαρξη) της οποίας θα κατέρρεε σύντομα, από την ανεξέλεγκτη λειτουργία των χρηματαγορών στο περιβάλλον «συναλλαγματικού κινδύνου» που θα δημιουργείτο αμέσως μετά την πρώτη «έξοδο». Γι’ αυτό κανείς δεν θα τολμήσει να θέσει ζήτημα αποβολής της Ελλάδας από τη ΖτΕ.
Πολύ περισσότερο, η καθυστέρηση πληρωμών προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν συνεπάγεται αυτόματα «πιστωτικό γεγονός», αφού για την ύπαρξη ή μη πιστωτικού γεγονότος πρέπει να αποφασίσει το Εκτελεστικό Συμβούλιο του Ταμείου.
Μάλιστα, την 1/5/2015, τρεις σημαντικοί οίκοι αξιολόγησης, Standard and Poor’s, Fitch και DBRS, ανακοίνωσαν ότι δεν θα θεωρήσουν χρεοστάσιο (default) μια καθυστέρηση πληρωμών του ελληνικού Δημοσίου προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ. Ειδικότερα, ο Frank Gill, αξιωματούχος της Standard and Poor’s, δήλωσε τα εξής: «Εάν η Ελλάδα, για οποιοδήποτε λόγο, αδυνατούσε να πραγματοποιήσει μια πληρωμή προς το ΔΝΤ ή την ΕΚΤ, αυτό δεν θα αποτελούσε χρεοστάσιο σύμφωνα με τα κριτήριά μας, διότι πρόκειται για χρέος του “επίσημου” τομέα».
Εντελώς ανεξάρτητα από τα κομμάτια εκείνα της Αριστεράς που υποστηρίζουν την έξοδο από τη ΖτΕ και την ΕΕ στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου για τον ριζικό μετασχηματισμό της οικονομίας και της κοινωνίας, η «αποβολή από το ευρώ» αποτελεί από την αρχή της κρίσης μια κενή περιεχομένου προπαγάνδα εκφοβισμού εκ μέρους του εσωτερικού και διεθνούς νεοφιλελεύθερου κατεστημένου. Εντούτοις, στην προοπτική αυτή προσχωρούν εσχάτως και μερίδες της ελληνικής και διεθνούς ολιγαρχίας (με τους εκπροσώπους τους), που δραστηριοποιούμενες στο εξωτερικό, ή έχοντας την (κινητή) περιουσία τους σε διεθνές νόμισμα, ευελπιστούν να κερδοσκοπήσουν από την υποτίμηση ενός ενδεχόμενου νέου ελληνικού νομίσματος.

4. «Μνημόνιο για το κεφάλαιο»!
Ας το επαναλάβουμε: Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές με βάση τη δέσμευση ότι θα τερματίσει τις πολιτικές της λιτότητας και θα θέσει σε κίνηση μια διαδικασία στήριξης των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αυτό σημαίνει ότι προτεραιότητα στις εξελίξεις έχει το «εσωτερικό μέτωπο», η πάλη για κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία, ενάντια στα συμφέροντα της ολιγαρχίας που επέβαλε τις μνημονιακές πολιτικές.
Ήδη χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Ο λαός από την πρώτη στιγμή, μας έδειξε ότι βρίσκεται στο πλευρό μας και με τη μαζική παρουσία χιλιάδων πολιτών στους δρόμους, μας άνοιγε το δρόμο να προωθήσουμε όλα αυτά για τα οποία μας ψήφισε. Τις βαθιές τομές που θα αλλάξουν την εικόνα της κοινωνίας και θα δώσουν ελπίδα και κίνητρο στράτευσης και αγώνα στην κοινωνική πλειοψηφία.
Άλλωστε, αυτή η εσωτερική δυναμική μπορεί να τροφοδοτήσει την αποτελεσματικότητα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές. Θυμίζω εδώ τον βασικό κανόνα της διαπραγμάτευσης: Δεν πας να διαπραγματευτείς με τίποτε λιγότερο, τουλάχιστον από τα αιτήματά σου. Οι δίκαιες απαιτήσεις ενός λαού που ταλαιπωρήθηκε τουλάχιστον για μια πενταετία από αντιλαϊκές πολιτικές, που δεν πέτυχαν κανέναν από τους διακηρυγμένους τους στόχους, δεν μπαίνουν σε ποσοστά.
Η κυβέρνηση βρίσκεται σήμερα μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση. Οφείλει να επιδιώξει να περιορίσει τη στρατηγική του κεφαλαίου για υπαγωγή όλων των πτυχών της κοινωνικής ζωής στην εποπτεία των αγορών και στο κριτήριο του κέρδους, μέσα σε ένα ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον που κυριαρχείται από τις νεοφιλελεύθερες ελίτ και αντιλαμβάνεται ως «ηθικό κίνδυνο» κάθε πολιτική που ευνοεί τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Βασικό ζητούμενο για μας είναι η «αντίστροφη αναδιανομή», που σημαίνει πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης, μεταφορά των βαρών στους «έχοντες», ένα «μνημόνιο για το μεγάλο κεφάλαιο», που θα αποφέρει τα χρηματοδοτικά μέσα για την υλοποίηση του προγράμματός μας.
Όρο και προϋπόθεση αποτελούν η θέσπιση ενός ριζοσπαστικού φορολογικού συστήματος, που θα ελαφρύνει την κοινωνική πλειοψηφία και θα κατανέμει τα βάρη στο κεφάλαιο και τον πλούτο, η διεύρυνση του χώρου των κοινωνικών αγαθών στον αντίποδα της λογικής των ιδιωτικοποιήσεων, η δημοκρατία.
Η πλειοψηφία της κοινωνίας θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό μιας κυβέρνησης που πασχίζει να σταματήσει τη λιτότητα και να αντιστρέψει τις προτεραιότητες πολιτικής προς όφελος των πολλών. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία της κοινωνίας θα είναι πάντα αντίθετη προς τη συρρίκνωση των μισθών και την επέκταση της επισφαλούς απασχόλησης, τον εκφυλισμό και τη συρρίκνωση των δημόσιων-κοινωφελών υπηρεσιών, που αυξάνουν το κόστος της εκπαίδευσης και της υγειονομικής περίθαλψης, θα είναι αντίθετη με την αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών και την ενίσχυση της καταστολής. Θα αντιλαμβάνεται πάντα την «κρίση της εργασίας» (δηλαδή την ανεργία, την κατάργηση δικαιωμάτων, την επισφαλή και κακοπληρωμένη εργασία, κλπ.) ως μια κοινωνική ασθένεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί καθαυτή, όχι ως μελλοντικό παρεπόμενο της ανάκαμψης των κερδών.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική πρόκληση και πρέπει να ανταποκριθούμε χωρίς δισταγμούς και αμφιταλαντεύσεις!


Απο την σελίδα του Γ.Μηλιού στο facebook

Twitter Facebook Favorites More