Φλας μπακ!!

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, ίσως  έτσι μας δίνει την ευκαιρία να διορθώσουμε κάποια λάθη, να αλλάξουμε έστω την τελευταία στιγμή τις συνθήκες.
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της δύστυχης ιστορίας, εμείς ακολουθούμε την ίδια πορεία, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, κάποιοι δεν αναγνωρίζουν καν τις ομοιότητες.

Περνούν τα χρόνια βλέπετε και η λήθη, το μικρό αδελφάκι της, μας κλείνει πονηρά το μάτι και μας οδηγεί στην πεπατημένη.
Συνθήκες μεταπολεμικές στην Ελλάδα, που οι παλιότεροι λησμονούν και οι νεώτεροι αγνοούν.

Συνθήκες ενός καλά οργανωμένου παρακράτους με σαφείς εντολές βίας και καταστολής, ασφαλίτικες μέθοδοι εκφοβισμού και αποσυντονισμού.

Αμέσως μετά τον πόλεμο, με την αριστερά εδραιωμένη στην συνείδηση του λαού, ως κόμμα πατριωτικό και αντιστασιακό, έπρεπε να βρεθεί  ο τρόπος για να διαλυθεί, έπρεπε να εξαφανιστεί και να μειωθεί ο ρόλος της στην αντίσταση και  απελευθέρωση, διότι αυτό επιθυμούσαν οι Αγγλοαμερικάνοι φίλοι μας.(Οι φίλοι της Ελλάδας είναι διαχρονικοί, σταθερές αξίες για τις κυβερνήσεις!!)

Το σχέδιο καλά οργανωμένο, εκτελέστηκε με απόλυτη ακρίβεια, το παρακράτος λειτούργησε, οι επιθέσεις, οι τραμπουκισμοί, η ενεξέλεγκτη βία, οι εκτελέσεις, η εισβολή στα σπίτια και ο δρόμος προς την εξορία,ήταν τα όπλα τους.

Οι δικαστικοί, πλήρως εναρμονισμένοι με το σύστημα, οδηγούν στο εκτελεστικό απόσπασμα τον Μπελογιάννη και τον Πλουμπίδη, ενώ στέλνουν χιλιάδες εξορία.
Το ίδιο παρακράτος δολοφονεί τον Λαμπράκη, και αιματοκυλά κάθε πορεία και προσπάθεια αντίδρασης, στενά συνεργαζόμενο με τις αστυνομικές δυνάμεις.

Βία και καταστολή, η παλιά καλή συνταγή εφαρμόζεται και σήμερα.
ΜΑΤ εναντίον γυναικών, ΜΑΤ εναντίον παιδιών, ΜΑΤ εναντίων συνταξιούχων και μετά οι ήρωες ξεκουράζονται και επιβραβεύονται.
Δουλεύουν πάντα ομαδικά, πέντε-έξι εναντίον ενός, θέλει πολλά χέρια να δείρουν μια γυναίκα ή έναν παππού, αυτός είναι ο ορισμός του ήρωα ΜΑΤατζή!!! και ώς ήρωας θέλει την επιβράβευση του, τσάμπα θα μάχονται τα παλληκάρια!!

Μπάτσοι σκοτώνουν δεκαπεντάχρονο, τραμπούκοι δολοφονούν νεαρό αριστερό, παρακρατικοί εκτελούν τρεις, τρομοκράτες αναλαμβάνουν δράση.
Κουκουλοφόροι κάνουν ντου στα Εξάρχεια, μπάτσοι  ελέγχουν πολίτες και  τους οδηγούν για εξακρίβωση, απαγορεύονται πορείες και διαδηλώσεις, το Σύνταγμα φυλάσσεται με κάγκελα και μπάτσους, η ζωή στην Ελλάδα του 2014, ένα φλάς μπακ στην μεταπολεμική Ελλάδα, η μόνη διαφορά είναι ,πως ακόμα δεν άνοιξαν τα στρατόπεδα στα νησιά, να ...αναμορφώσουν τους αντιφρονούντες.

Αλλά πάλι, ας μην βιαζόμαστε, με μπουμπούκους κομμουνιστοφάγους στην δημοκρατική μας κυβέρνηση, όλα γίνονται!!

Πρωτογενές πλεόνασμα: Απάτη και εμπαιγμός…

Αν και έχει αναδειχθεί και τεκμηριωθεί από πολλούς η φρενοβλαβής ΑΠΑΤΗ της κυβέρνησης για το «πρωτογενές πλεόνασμα», θα σχηματοποιήσουμε και εμείς αυτό το μακάβριο αστείο των δωσίλογων του 4ου Ράιχ, τηλεγραφικά.
Αρχικά να διευκρινίσουμε τούτο:

Όταν κινεζοποιείς τους μισθούς και καρατομείς τις συντάξεις, όταν εφαρμόζεις δικτατορικά μέτρα ανελέητης φόρο-λεηλασίας φεουδαρχικού τύπου, όταν επιβάλλεις δεσμεύσεις κατασχέσεων, αρπαγές ακινήτων και πολλά άλλα, ΤΟΤΕ πράγματι μπορεί να «πετύχεις» πρωτογενές πλεόνασμα: Το «πλεόνασμα» από τις στραγγισμένες «φλέβες» της κοινωνίας, από το θάνατο του λαού…

Για τέτοιο πλεόνασμα μιλάει η κυβέρνηση και τέτοιο επιδιώκει να πετύχει: Μακάβριο αστείο και μακάβριος εμπαιγμός μας…

Πάμε τώρα στις «τακτικές» ΑΠΑΤΗΣ αυτού του «μακάβριου αστείου»: Του στρατηγικού στόχου της ολοκληρωτικής εξόντωσης του ελληνικού λαού:

α). Όταν μιλάς για «πρωτογενές πλεόνασμα» και οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους ιδιώτες ανέρχονται στα 4,36 δις. ευρώ (μεγαλύτερες από το πλεόνασμα που εξαγγέλλεις), αυτό αποτελεί αυθάδεια κοροϊδίας!!!

Αυθάδεια κοροϊδίας εις διπλούν, διότι η κυβέρνηση «καταπίνει» και τη «μαύρη τρύπα» στα Ασφαλιστικά Ταμεία (3 δισ. ευρώ).

Υπάρχει δηλαδή ένα «πλεόνασμα» 3 δισ. ευρώ όταν οι άμεσες και ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου (οι ανωτέρω) υπερβαίνουν κατά πολύ τα 7 δις. ευρώ…


Αυτή η λογιστική των μαθηματικών αλχημειών, της ΑΠΑΤΗΣ και του εμπαιγμού μας, ξεπερνάει κατά πολύ τη λογιστική Μητσοτάκη: 0+0 = 14%

β). Το απόγειο, όμως, της κοροϊδίας και του εμπαιγμού μας είναι το ποσόν του «πλεονάσματος» που θα μοιραστεί στα κατασπαραγμένα και κατά-λεηλατημένα θύματα της κυβέρνησης: Κάθε ένα από αυτά τα θύματα θα πάρει 500 ευρώ ετησίως, ήτοι… 1,5 ευρώ την ημέρα!

Τα ΚΛΟΠΙΜΑΙΑ ανά άτομο (κατά μέσον όρο) είναι 4.400 ευρώ (!) και ο Σαμαράς θα επιστρέψει στα θύματα της κυβερνητικής ληστείας ένα φιλοδώρημα 500 ευρώ, ήτοι… 1,5 ευρώ την ημέρα!!!

Διαβάστε πιο αναλυτικά το ανωτέρω άρθρο του Μπογιιόπουλου.


Αν όλα αυτά δεν αποτελούν πώρωση δολοφονικής αυθάδειας, σχιζοφρένεια ΑΠΑΤΗΣ, ΨΕΥΔΟΥΣ και ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ, τότε οι λέξεις έχουν χάσει κάθε σημασία.

Μας δολοφονούν ψυχρά και μεθοδευμένα και μας εμπαίζουν, χορεύοντας πάνω στα πτώματά μας.

Καιρός να εκραγεί το ΤΕΡΑΣΤΙΟ «πρωτογενές πλεόνασμα» της λαϊκής ΟΡΓΗΣ…


Πηγή:
http://www.resaltomag.gr/

........ Από εμάς για εμάς.


Τα τελευταία χρόνια που καταθέτω τις απόψεις, τις ανησυχίες τον προβληματισμό και την αγωνία μου μέσα από τούτο το βήμα, είχα την βεβαιότητα πως κάποια στιγμή πολύ σύντομα η κατάσταση θα άλλαζε, από μας για μας.

Πέρασαν χρόνοι δέκα που λέει και το άσμα και ακόμα ελπίζω αλλά όχι πια σε συλλογικό επίπεδο.
Ελπίζω στις μεμονωμένες αντιδράσεις, στο ξεχείλισμα της οργής σε προσωπικό επίπεδο, στην οργισμένη αντίδραση του γονιού, που πεινάει το παιδί του, του ανασφάλιστου, που κλείνει ραντεβού με το θάνατο, του απελπισμένου που η τράπεζα και η κυβέρνηση τον πετάνε έξω από το σπίτι του.

Δεν θα ασχοληθώ καθόλου με το αεροσκάφος που χάθηκε και τα σενάρια γύρω από αυτό,  με την Κριμαία και την κατάσταση εκεί, ούτε καν με την τρόικα και τους εκβιασμούς.
Δεν θα ρωτήσω γιατί είναι παράνομη η λαϊκή ετυμηγορία  στην Κριμαία ή πως έγινε  νόμιμη η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Έτσι και αλλιώς είναι ερωτήματα χωρίς απάντηση, θα ήθελα όμως όσοι ρίχνετε μια ματιά στα κείμενα μου, να μου απαντήσετε τι γίνετε στις γειτονιές σας.
  • Υπάρχουν παιδιά πεινασμένα; Ο δήμος τι κάνει;
  • Υπάρχουν ανασφάλιστοι με ανάγκη φαρμάκων και περίθαλψης; Ο δήμος τι κάνει;
  • Πόσα μικρά μαγαζιά έκλεισαν γιατί προτιμούσαμε το παράνομο Μall;
  • Οι άνεργοι στο δήμο σας πόσοι είναι; Επιβιώνουν;
  • Υπάρχουν συσσίτια στην περιοχή σας;
  • Πόσα σπίτια δεν έχουν ρεύμα;
  • Πόσα παιδιά πάγωσαν από το κρύο αυτό το χειμώνα;
  • Υπάρχουν άστεγοι στη γειτονιά σας; Ο δήμος τι κάνει;
  • Αυτοκτόνησε κάποιος φίλος, γνωστός, γείτονας, γιατί δεν άντεχε άλλο;
  • Μήπως ζήτε αυτήν την αγωνία ήδη;
  • Ντρέπεστε, φοβάστε, ή μήπως θυμώνετε;
Εγώ θυμώνω, οργίζομαι- για λίγο παραδόθηκα, για λίγο όμως- τώρα είμαι πάλι όρθια να αντιμετωπίσω τους διώκτες μου, από όπου και αν προέρχονται, δεξιά, ΠΑΣΟΚ, ελιά, ποτάμι, χρυσαυγή και το κακό συναπάντημα.

Η δύναμη τους είμαστε εμείς, όπως και το χρήμα του εργοδότη μας.
Όσα καράβια, φάμπρικες, τυπογραφία, μεγαλοκαταστήματα και αν έχουν, χωρίς εμάς είναι άχρηστα.
Είναι καλομαθημένοι για να τα δουλέψουν μόνοι τους και βαριά η καλογερική της δουλείας.

Αν θυμώσετε αρκετά, θα εξαφανιστεί και ο φόβος, θα δείτε πως δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, δεν υπάρχει τίποτα πιά να μας πάρουν και τότε η κατάσταση θα αλλάξει από μας για μας.
 

Όταν ο καρκίνος σου χτυπά την πόρτα, με ..θυρωρό τον Άδωνη!!!!

Είναι σαν τον ταχυδρόμο, χτυπάει πάντα τρεις φορές και μάλιστα τις πλέον ακατάλληλες ώρες.
Ο συγκεκριμένος...φίλος εκτός από την αδιακρισία του, κουβαλάει και τόνους δειλίας, κρύβεται και μάλιστα καλά και εμφανίζεται όταν δεν πρέπει.
Σαν τις κυβερνήσεις που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από τη χώρα.
Δειλές, μοιραίες και άβουλες κρύβονται πίσω από τα φουστάνια της Αγγέλας, κάτω από τα παντελόνια -ή μέσα δεν έχει σημασία- των τροικανών και χτυπούν ύπουλα και ανελέητα.

Και καλά να έρθει όταν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις, όταν έρχεται επί υπουργίας Αδώνιδος, η μάχη είναι άνιση.
Όλα, από τις εξετάσεις για την διάγνωση, μέχρι τη.... θεραπεία και την κηδεία κοστίζουν και τελικά ανακαλύπτεις πως είναι πεταμένα λεφτά, όπως τα νέα δάνεια της υπερχρεωμένης Ελλάδας, ότι μπαίνει από δόση καταλήγει στο πηγάδι, στη μαύρη τρύπα του απύθμενου χρέους.
Και έχεις και τον Άδωνη να πουλάει μαγκιά και γνώση.
Έλεος, ο καρκίνος παλεύεται, ο Μπουμπούκος όχι.

Στα εξωτερικά ιατρεία μεγάλου νοσοκομείου οι καρκινοπαθείς ανασφάλιστοι περιμένουν να πληρώσουν τις εξετάσεις τους, οι μεταξύ τους κουβέντες  για την πορεία του ΕΣΥ, για τα χάλια της υγείας, για την υπερπροσπάθεια των γιατρών και νοσοκόμων και το δια ταύτα "άντε και διαγνώστηκε ο καρκίνος, και άντε και έχουν το κουράγιο να το παλέψουν, με τι λεφτά;"

Αυτή η ευχή "την υγειά μας νάχουμε και όλα γίνονται" τους βγάζει περιπαιχτικά τη γλώσσα, κλείνει πονηρά το μάτι και προσθέτει "λεφτά, για νάχεις την υγειά σου, έχεις;"

Άνθρωποι με ημερομηνία λήξης στα γκισέ, όσο έχουν θα είναι εκεί, και μετά τι;
Παράπλευρες απώλειες των αποφάσεων των πεφωτισμένων σωτήρων, που πάντα στο παραπέντε καταφέρνουν να περάσουν τις γραμμές και να βρεθούν επιπλέοντες στο καταστροφικό τους τσουνάμι.

Οι φελλοί και τα σκατά τα καταφέρνουν και είναι στον αφρό και όσο και αηδιάζουμε που τα βλέπουμε, θα είναι πάντα εκεί, εκτός και αν εμείς αποφασίσουμε αλλιώς.
Στο καλά στημένο εκλογικό παιχνίδι και λίγο πριν ρίξουμε το κουκί, ας σκεφτούμε τις ουρές των ανέργων, τα παιδιά μας στα συσσίτια, τους ανασφάλιστους καρκινοπαθείς, τους άστεγους στους δρόμους.

Κανείς δεν μας εγγυάται πως δεν θα είμαστε στις ίδιες ουρές μόλις καταφέρουν να υφαρπάξουν την ψήφο μας, τα πολιτικά κοράκια καραδοκούν, το παιχνίδι είναι στημένο και μόνο εμείς μπορούμε να το αλλάξουμε.

Δεν  ξεσηκωνόμαστε, δεν αντιδρούμε, είμαστε χωμένοι βαθιά στη νιρβάνα ή μήπως στο φόβο;
Όπως και νάχει όμως δεν την γλιτώνουμε , γιαυτό τουλάχιστον την ύστατη στιγμή ας διαχειριστούμε σωστά την ψήφο μας.
Παλιοπολιτικοί σε νέα(;) κόμματα και κινήματα, μου θυμίζει τη λαϊκή σοφή ρήση: Ο λύκος κι αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε, ούτε την κεφαλή του....

Και το ποτάμι ήταν θολό, θολό και ανταριασμέεεενο!!!!!

Και όμως κάτι γίνεται στην Ελλάδα μας! Μετά το ποτάμι αποκαλύψεων, ξέρετε δα, τι έφαγαν, ποιοι έφαγαν, πόσα έφαγαν,μετά τις αλλεπάλληλες δηλώσεις για το μαχαίρι που θα φτάσει στο ρημάδι το κόκκαλο, μετά τα συζητούμενα νέα μέτρα, το ποτάμι ξεχείλισε, θολό και ανταριασμένο σέρνει λιθάρια ριζιμιά που λέει και το άσμα και όρμησε να μας πνίξει!!!
Αυτή η ήρεμη δύναμη, που κυλούσε αργά-αργά μέσα στο σύστημα είπε φτάνει!!!
Ήδη τα πρώτα παπάκια πάνε στην ποταμιά τραγουδώντας μεθυσμένα από την οργή του ποταμού.....
"Τραβώντας για το θάνατο, πέρασα το ποτάμι", και αφού το πέρασαν μαζί με τον αρχηγό, όλα τα προβλήματα εξαφανίστηκαν , όλα τα θέματα λύθηκαν, νέο αίμα στο πολιτικό σκηνικό, νέοι ηγέτες στην Ελλάδα, νέοι λογαριασμοί στην Ελβετία ή όπου αλλού δεν θα τα χαλάσουμε τώρα!!!
Οι οπαδοί ακολουθούν τα αργά και σταθερά βήματα του αρχηγού και ιδού!!

Twitter Facebook Favorites More