Ολόκληρο το έργο.Η κωμωδία που σώθηκε είναι πιθανόν η δεύτερη, γιατί ο πρώτος «Πλούτος" παίχτηκε το 408 π.Χ. Ο χορός σχεδόν ανύπαρκτος. Η κωμωδία αυτή είναι η πρώτη της μέσης κωμωδίας. Η πλοκή της είναι χαλαρή. Θέμα της ο τυφλός Πλούτος που δεν ξέρει που δίνει τα καλά του και γι' αυτό πολλοί είναι πλούσιοι χωρίς να το αξίζουν.
Ένας φτωχός γεωργός, ο Χρεμύλος, πηγαίνει στο μαντείο των Δελφών και ρωτάει αν πρέπει ο γιος του να ακολουθήσει το δρόμο τον καλό, όπως και αυτός ή να τον αφήσει και να αρχίσει τις αδικίες και ότι κάνουν όσοι είναι πλούσιοι, για να γίνει και αυτός πλούσιος. Γιατί ο ίδιος, τίμιος σε όλη του τη ζωή, δεν είδε άσπρη μέρα. Δεν πρέπει να γίνει το ίδιο και με το γιο του.
Ο θεός δεν του απαντάει ούτε ναι ούτε όχι, αλλά να ακολουθήσει τον πρώτο άνθρωπο που θα βρει μπροστά του, όταν βγει από το μαντείο. Πραγματικά ο Χρεμύλος βγαίνοντας συναντά ένα γέρο τυφλό και τον ακολουθεί, με όλες τις διαμαρτυρίες του δούλου του. Ο τυφλός γέρος στην αρχή δεν μιλά, μα, στις επίμονες ερωτήσεις του Χρεμύλου, ομολογεί ότι είναι ο Πλούτος και ότι τον τύφλωσε ο Δίας, γιατί κάποτε τον φοβέρισε ότι θα πηγαίνει μόνο στους τίμιους και ηθικούς ανθρώπους. Τον ρωτάει τότε ο Χρεμύλος, αν ξανάβρισκε το φως του θα πήγαινε μόνο στους τίμιους; Ο Πλούτος λέγει ναι.
Τότε, με όλους τους φόβους του, τον καταφέρνει να τον πάρει σπίτι του για να τον φροντίσει. Στέλνει ύστερα το δούλο του και φωνάζει και τους άλλους γεωργούς για να πλουτίσουν και αυτοί. Συμφωνούν όλοι να τον πάνε στο Ασκληπιείο, αφού υποσχέθηκε να πηγαίνει μόνο στους τίμιους. Τότε έρχεται η Πενία και με διάφορα επιχειρήματα επιτίθεται κατά του Χρεμύλου που θέλει να γιάνει τον Πλούτο. Λέγει λ.χ. ότι η φτώχια αναγκάζει τους ανθρώπους να δουλεύουν και να προκόβουν και αν όλοι γίνουν πλούσιοι, τότε ποιος θα δουλεύει; Ο Χρεμύλος τη διώχνει λέγοντας της «ου γαρ πείσεις ουδ' δ' ην πείσης".
Έρχεται ύστερα ο Καρίων που διηγείται πως ο Πλούτος γιατρεύτηκε, ώσπου εμφανίζεται και ο ίδιος και δηλώνει ότι ντρέπεται, γιατί ως τώρα πήγαινε στους πονηρούς και τους απατεώνες. Ένας δίκαιος κατόπιν παρουσιάζεται για να αφιερώσει στον Πλούτο το παλιό ρούχο του και τα παπούτσια του και ένας συκοφάντης που φοβερίζει ότι θα τους καταγγείλει όλους, γιατί καταλύουν τη Δημοκρατία και μια γριά που διαμαρτύρεται και αυτή ενώ την κοροϊδεύουν όλοι. Τέλος έρχεται ο Ερμής και ο ιερέας του Δία και ζητούν δουλειά. Ο Χρεμύλος δηλώνει ότι θα επαναφέρει τον Πλούτο, εκεί όπου ήταν ανέκαθεν, δηλ. στον οπισθόδομο του Παρθενώνα. Όλοι μαζί, τέλος, με δάδες αναμμένες οδηγούν τον Πλούτο στην Ακρόπολη.
Ο Πλάτωνας θαύμαζε τον Αριστοφάνη και ο Γκαίτε λέει γι' αυτόν πως «όποιος δεν διάβασε τον ευνοούμενο των Χαρίτων δε γνωρίζει την Ελλάδα και την αρχαία Αθήνα".
Ο Αριστοφάνης πολεμώντας τους δημαγωγούς και τους σοφιστές ήταν ο κήρυκας της ειρήνης και τα έργα του καθώς παίζονται και σήμερα διατηρούν το πνεύμα του και την ψυχή του.
πηγή http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82
Αριστοφάνης - Πλούτος
πηγή http://www.scribd.com/doc/5384267/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%A0%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%BF%CF%82
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου