Ο Βρετανός πρωθυπουργός David Cameron δήλωσε ότι «μία επιτυχημένη ευρωζώνη προαπαιτεί μία κοινή ευρωπαϊκή κυβέρνηση ώστε να λειτουργεί ομαλά». Πρωθυπουργό για την Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει ο Βρετανός, ανάλογες δηλώσεις έχουν υπάρξει και από άλλους ηγέτες και πολιτικούς.
Η παγκοσμιοποίηση σε επίπεδο διακυβέρνησης παίρνει σιγά-σιγά σάρκα και οστά, η αρχή έγινε στην Ελλάδα, όπου για το επίπεδο διαβίωσης των Ελλήνων αποφασίζουν μια χούφτα άνθρωποι
της ΕΕ, για την δημόσια περιουσία επίσης αποφασίζουν οι
ίδιοι άνθρωποι.
Όλα αυτά με πρόσχημα ότι χρωστάει το κράτος,χωρίς ποτέ να μας πουν πότε πήραμε τα δάνεια, πόσους τόκους έχουμε
πληρώσει μέχρι τώρα και που δαπανήθηκαν αυτά τα λεφτά.
Οι Βενιζέλος, Σαμαράς, Κουβέλης, και ο Τσίπρας λιγότερο, μιλάνε για φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις που πρέπει να τις στηρίξουν με όλα τα μέσα που διαθέτουν.
Το ερώτημα είναι τι Ευρώπη θέλουν; Μια Ευρώπη με εξαθλιωμένους τους λαούς και με ένα σκληρό οικονομοπολιτικό πυρήνα λίγων κρατών; Οι επιδιώξεις της Μέρκελ, η οποία αυτή τη στιγμή, καθορίζει την οικονομικοπολιτική πορεία της ΕΕ, με απώτερο σκοπό , όπως Γερμανικό κανάλι απεκάλυψε με ρεπορτάζ, το κέρδος. Η Γερμανία βγαίνει κερδισμένη και σαφώς πλουσιότερη από την κρίση στην Ελλάδα! Το όνειρο του Χιτλερ για μια δυνατή , οικονομικά και διοικητικά Γερμανία έγινε πραγματικότητα , χωρίς πόλεμο και απώλειες της ίδιας.
Η ΕΕ κάθε μέρα συγκεντρώνει περισσότερες εξουσίες όλη η Ευρώπη διοικείται σαν να είναι μια πολυεθνική εταιρεία. Η μητρική
εταιρεία (Βρυξέλλες) δίνει εντολές και με θρησκευτική ευλάβεια οι
θυγατρικές εταιρείες (οι ηγέτες των κρατών) εφαρμόζουν αυτές τις
πολιτικές στα κράτη τους, χωρίς ποτέ να ερωτάται ο λαός.
Ακόμα και οι
διαμαρτυρίες στους δρόμους θεωρούνται μη συμβατές με την κοινωνική
ειρήνη με αποτέλεσμα να απαγορεύονται, όπως έγινε πρόσφατα στην
Γερμανία, στην Φρανκφούρτη όταν οι πολίτες αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν
κατά των τραπεζών και της Ευρωπαϊκής λιτότητας.
Ελλάδα,Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία,Ιρλανδία και σύντομα Κύπρος,Γαλλία και άλλα κυρίαρχα κράτη θα μπουν στην μέγκενη της νεοφιλελεύθερης πολιτικής.
Το ερώτημα είναι ένα.
Μένουμε στην Ευρώπη των εξαθλιωμένων πολιτών της και των υπερχρεωμένων κρατών της;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου