ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΕ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Α΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΛΑ΄
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το λόγο έχει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Βορίδης.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, με αφορμή την κύρωση της συγκεκριμένης
πράξης νομοθετικού περιεχομένου που ρυθμίζει στην πραγματικότητα
αποζημιωτικά ζητήματα για τις ζημιές που προεκλίθησαν από τους
βανδαλισμούς και τις απαράδεκτες καταστροφές που συνέβησαν, άνοιξε μία
μεγάλη συζήτηση η οποία κατά τη γνώμη μου έχει μία πολύ σημαντική βάση
γιατί πέρα από τα θέματα της πράξης νομοθετικού περιεχομένου όπου μπορεί
να γίνει μία κουβέντα –και αναφέρθηκε ο κύριος Υπουργός σ’ αυτό-
υπάρχει μία πραγματικότητα, ότι ο Έλληνας φορολογούμενος σε μία δύσκολη
στιγμή και ο κρατικός Προϋπολογισμός θα κληθεί να καταβάλει σημαντικά
ποσά της τάξης ενδεχομένως των 15 εκατομμυρίων. Να θυμίσω ότι η
παρέμβαση που συζητούσαμε χθες…
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ: Δύο εκατομμύρια.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Δύο είναι τα εκατομμύρια;
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΟΥΤΣΗΣ: Τα προϋπολογισθέντα ήταν 15, αλλά 2 είναι για την τράπεζα.
ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ ΒΟΡΙΔΗΣ: Δεν ξέρω
αν έχει κλείσει η αποζημιωτική διαδικασία, θα δούμε. Εν πάση περιπτώσει
πάντως είναι σημαντικά ποσά ειδικά για μία στιγμή τόσο δύσκολη.
(Αφού λοιπόν,ξεκίνησε την ομιλία του με το 'δεξί' ,λέγοντας ψέμματα,για το ύψος των αποζημιώσεων,συνέχισε με ένα λογύδριο πολιτικής αμπελοφιλοσοφίας σχετικά με τα διάφορα πολιτικά κινήματα για να φτάσει στο αγαπημένο του,που υπηρέτησε εκ παιδιώθεν.)
Με έναν ενδιαφέροντα τρόπο η παράδοση του εθνικοσοσιαλισμού έχει επίσης
φυσικοδικαιικές αντιλήψεις και προτάγματα. Πράγματι, οι νόμοι της
Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, του κράτους, μπορούν να καμφθούν εν όψει
ενός υπερέχοντος συμφέροντος.
Μπορεί να είναι το συμφέρον της φυλής, μπορεί να είναι το συμφέρον του
έθνους έτσι όπως ορίζει ένα κίνημα που αυτοπροσδιορίζει ότι γνωρίζει
αυτά τα συμφέροντα κάθε φορά.
(Και τελείωσε την ομιλία του,ως εξής)
Έχουμε μία ευθύνη, κύριε Υπουργέ, ως Κυβέρνηση. Αυτή η συζήτηση είναι ενδιαφέρουσα για το Κοινοβούλιο. Η Κυβέρνηση είναι εκτελεστική και η Κυβέρνηση οφείλει να επιβάλλει το νόμο και οφείλει να προστατεύει τις περιουσίες των πολιτών και οφείλει να παίρνει όλα τα μέτρα που πρέπει να πάρει προκειμένου να αντιμετωπίσει ακόμα και αυτούς που σε πολιτικό επίπεδο μιλούν για την πολιτική ανυπακοή ή μιλούν για τις αντιρρήσεις τους ή για την κατάλυση του νόμου στα πεζοδρόμια ή για τα δίκαια του εργάτη ή για όποια άλλα δίκαια.
Αυτό ως συζήτηση θεωρητικοφιλοσοφική είναι εδώ, η Κυβέρνηση
πρέπει να επιβάλλει το νόμο ασκώντας πράγματι αυτό που αποτελεί βασική
συγκροτητική έννοια του κράτους, το μονοπώλιο της έλλογης κρατικής βίας.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Το λόγο έχει ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς για δώδεκα λεπτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Η συζήτηση αυτή σήμερα και οι
προεκτάσεις που δίδονται σε αυτήν μπορεί να ήταν ενδιαφέρουσες, αν από
ορισμένες πλευρές δεν βλέπαμε μια προσπάθεια, η οποία νομίζω ότι από
ορισμένους δεν έγινε καν αθέλητα, να επαναφέρουν σε αυτήν την Αίθουσα
ένα κλίμα που ίσως να υπήρχε στα κοινοβουλευτικά δεδομένα της χώρας μας
αμέσως μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Μερικές ομιλίες ήταν ψυχροπολεμικές
ομιλίες, για ένα νομοσχέδιο, στο οποίο βλέπω ότι υπάρχει μια ευρεία
συναίνεση σχεδόν – ας πούμε- καθολικής αποδοχής.
Τι νομίζετε, ότι ψηφίζουμε για την αποζημίωση καταστημάτων, στα οποία πήγαμε και βάλαμε φωτιά πριν;
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Ναι.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Μπράβο σας, κύριοι. Είστε τέλειοι. Έχετε μια θαυμάσια λογική.
Κάποιοι από εσάς, στο βάθος του μυαλού σας –δε λέω ότι το λέτε κιόλας,
δεν τολμάτε να το πείτε ανοιχτά, όμως γύρω- γύρω εκεί το πηγαίνετε-
νομίζετε ότι γίνονται διαδηλώσεις, στις οποίες συμμετέχουμε κι ο μόνος
μας καημός είναι να κάψουμε κανένα κατάστημα, να σπάσουμε καμία βιτρίνα,
να βάλουμε καμία φωτιά σε κανένα αυτοκίνητο κτλ..
Νομίζετε ότι ο στόχος μας, ο στόχος αυτών που διοργανώνουν τις
διαδηλώσεις, συνδικάτα, κόμματα, φορείς κτλ- είναι αυτός; Νομίζετε ότι
οι στόχοι αυτών που καίνε είναι συμβατοί με τους στόχους της μεγάλης
μάζας των διαδηλωτών;
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Όχι ο μόνος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Ακούστε λιγάκι και δεν θα χάσετε. Εγώ δε λέω να υιοθετήσετε αυτά που λέω. Ακούστε, όμως.
Στις 26 Σεπτεμβρίου θα έχουμε μια πολύ μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση,
μια γενική απεργία. Σε αυτή τη γενική απεργία φαντάζομαι ότι θα έχουμε
μια πολύ μεγάλη συμμετοχή εργαζομένων.
Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα είναι στο δρόμο. Ίσως,
να είναι και πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα. Εμείς το ευχόμαστε και
εργαζόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση.
Τι λέτε, ότι θέλουμε αυτή η διαδήλωση να εκτραπεί σε μια λεηλασία
καταστημάτων, σε εμπρησμούς και άλλα τινά; Αυτό θέλουμε; Εμείς θέλουμε
να είναι ένα μεγάλο, ειρηνικό, λαϊκό, ενωτικό, ταξικό ποτάμι. Αυτή θα
είναι η δική μας κατεύθυνση, γιατί με αυτήν την κατεύθυνση ξέρουμε ότι
θα σαρώσουμε τα πακέτα σας. Και θα σαρωθούν τα πακέτα σας. Είναι βέβαιο
αυτό. Εννοώ τα πακέτα μέτρων που θέλετε να φέρετε. Αυτό θέλουμε να
κάνουμε.
Υπάρχει, όμως, και ένα καθεστώς, το οποίο δεν θέλει να εμφανιστεί μια
τέτοια εικόνα στις 26 Σεπτέμβρη. Θα ήθελε η Αθήνα να καεί. Θα ήθελε να
δει εμπρησμούς παντού. Θα ήθελε να δει μολότοφ και το βράδυ θα ήθελε να
κατακλύσει με αυτό το θέαμα τις τηλεοπτικές εικόνες, προκειμένου να
δυσφημίσει τους διαδηλωτές να αποπροσανατολίσει, να φοβίσει κ.ο.κ..
Άρα, το συμφέρον, για να γίνονται τέτοια επεισόδια, τέτοια γεγονότα,
τέτοιου είδους εκτροπές, δεν το έχει καμία Αριστερά, η οποία θέλει να
ανατρέψει τη σημερινή κατάσταση. Και ξέρετε, αυτά που λέω έχουν
αποδειχθεί διεθνώς, σε μεγάλες ιστορικές καμπές, το πώς δρα το κράτος,
πώς δρα το παρακράτος, πώς δρουν τα κέντρα εξουσίας, τα κέντρα που
θέλουν να διατηρήσουν το σύστημα σε αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου
να αποπροσανατολίσουν, να συκοφαντήσουν, να εκτρέψουν, να διαλύσουν
μεγάλα κινήματα, ειρηνικούς αγώνες που θέλουν να αλλάξουν την
πραγματικότητα, το σύστημα.
Αυτή είναι η ανάλυση των πραγμάτων. Ιδού, πώς μπορούν να υπάρξουν κοινά
συμφέροντα σε ένα κράτος της βίας. Και μη μου πείτε ότι το κράτος είναι
ένα κράτος το οποίο δεν χρησιμοποιεί βία. Δείτε τους αστικούς ορισμούς,
τα αστικά βιβλία. Ο Βέμπερ, ένας από τους μεγαλύτερους αστούς
κοινωνιολόγους, όταν ρωτήθηκε τι είναι το κράτος, η απάντησή του ήταν
ότι το κράτος και η ουσία του είναι η βία. Μα, του λένε, μόνο βία είναι
το κράτος; Όχι, βεβαίως, λέει ο Βέμπερ, είναι χίλια δυο άλλα πράγματα,
αλλά αν αφαιρέσετε από το κράτος το μονοπώλιο της άσκησης της βίας, τότε
δεν υπάρχει κράτος.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Είναι σωστός ο ορισμός. Το κράτος έχει το μονοπώλιο, δεν το έχουν οι κουκουλοφόροι…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Συνεπώς,
αν θέλετε να κάνετε κηρύγματα βίας, δεν θα τα κάνετε σε εμάς. Το
μονοπώλιο της νόμιμης βίας είναι ουσία του κράτους. Αυτό είναι που
διαμορφώνει τις κρατικές πολιτικές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου