Έχω πέσει σε βαθιά περισυλλογή και... ναι... είναι η στιγμή να αποκαλύψω τις μύχιες σκέψεις μου!!!
Μετά από την τρομακτική επιτυχία των ΜΜΕ να αποκαλύψουν τα έργα και τις ημέρες των μκο,μετά τις λίστες, τα ποσά και τα ονόματα των φαγανών φιλανθρώπων, τα νέα ρατσιστικά βίντεο των χρυσών παιδιών, την κατάσταση στην Ουκρανία, την μεγάλη αγάπη Σπηλιωτόπουλου για την Αθήνα, την επιστροφή Λαζόπουλου, τις δηλώσεις Βαλλιανάτου,την επικείμενη διάλυση της χρυσαυγής, το όραμα Σαμαρά και την δήλωση Μπουμπούκου για τους ανασφάλιστους,τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.
Και φυσικά έπεσα από τα σύννεφα, διότι ήταν τόσο μα τόσο απλό και ξεκάθαρο και εγώ ο βλάκας έπεσα σε βαθιά σκέψη, τς-τς, αν είναι δυνατόν!
Είναι θέμα DNA παιδιά, το dna των πολιτικών είναι διαφορετικό, δεν μπορεί όποιος και όποιος να κυβερνά τούτη τη χώρα.
Η αλυσίδα είναι πολύ συγκεκριμένη και οι γονιδιακές πληροφορίες-λ, για λαμογιά, ε.κ, για ευέλικτες κλοπές, μ για μίζες, τ.λ για τραπεζικούς λογαριασμούς, εναλλάσσονται περιοδικά.
Τρανή απόδειξη ότι είναι θέμα γονιδιακό, είναι οι οικογένειες πολιτικών, Μητσοτακέικο, Παπανδρέοι, Βενιζέλοι, Πάγκαλοι,Καραμανλήδες και άλλοι που μου διαφεύγουν!(δ, για διαφυγή σπουδαίο γονίδιο, που το έχουν όλοι ανεξαιρέτως)!
Έχουν μια διαδρομή οι άνθρωποι, μεγάλη και σπουδαία.Αποστασίες, σκάνδαλα, μίζες, επικύψεις, πηδηματάκια, προδοσίες...αλλά είναι ακόμα εδώ, διότι ξέχασα να σας πω πως έχουν ακόμα ένα χαρισματικό γονίδιο, αυτό της κάλυψης- απόκρυψης, μετατόπισης ευθυνών.
Υπάρχει και η νέα γενιά πολιτικών που μεγάλωσε και γαλουχήθηκε δίπλα στους μαίτρ, ο Άδωνις, ο Σίμος, ο Παντελής, ο Αρης, όλοι παιδιά του λαού-γιαυτό και τους αποκαλούμε με τα μικρά τους ονόματα-που μπορεί να μην έχουν γονίδια, μαθαίνουν όμως γρήγορα και εύκολα.
Αυτή μου η θεωρία εξηγεί και γιατί όλοι εμείς οι άνεργοι, ανασφάλιστοι, απλήρωτοι εργαζόμενοι,δεν κάνουμε την επανάσταση μας.
Μπορεί να μην έχουμε τα γονίδια που χρειάζονται για να κυβερνηθεί μια χώρα, έχουμε όμως το γονίδιο "πέφτω από τα σύννεφα" και μάλιστα εις διπλούν.
Ξέρετε πόσος δρόμος είναι μέχρι τα σύννεφα, βάλτε τώρα την πτώση και την επιστροφή, που να βρεθεί χρόνος για επανάσταση!
Ένα διαρκές πήγαινε-έλα είναι η ζωή μας και κάπου ανάμεσα στα σύννεφα, αναβοσβήνει το θρυλικό στιχάκι, του μεγάλου Αθανασιάδη-Νόβα: " Και ήταν τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα, και μούλεγες, γαργάλατα-γαργάλατα!!!(οι δημοσιογράφοι τότε είχαν πένες, όχι πενάκια, ο Κ. Σταματίου, που έχει και την πατρότητα του στίχου, ήταν Πένα).Ο αέρας εκεί πάνω παιδιά κάτι έχει, αλίμονο αν το πάρουν είδηση οι ευρωπαίοι φίλοι μας, την κάτσαμε τη βάρκα, θα μας βουτήξουν και τα συννεφάκια μας, και τότε από που θα πέφτουμε!
Όταν η πολιτική αγκαλιάζει στοργικά την ποίηση, όταν το κεφάλαιο αγκαλιάζει με περίσσια αγάπη τον εργαζόμενο,όταν έχουμε υπουργούς Μπουμπούκους, όταν σε κάθε οικογένεια υπάρχει έστω ένας εργαζόμενος, όταν το νοσοκομείο δεν μας δίνει το μωρό μας, αν δεν πληρωθούν τα νοσήλια, όταν περιμένουμε το παιδί από το σχολείο με το συσσίτιο-για το συσσίτιο-όταν όλοι οι λαοί γύρω μας αντιδρούν, εμείς φέρνουμε στο νου τις Άγιες και μεγάλες οικογένειες, που μας οδήγησαν στα σύννεφα και πέφτουμε, φωνάζοντας δυνατά: "Και ήταν τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα, και μούλεγες γαργάλατα-γαργάλατα"!!!.Αχ αυτός ο αέρας, ζημιάρης είναι, αλλά χαλάλι του!
Διότι μπορεί να μην έχουμε πολιτικά γονίδια έχουμε όμως αντοχή, επιμονή και το γονίδιο της "επιλογής πολιτικών" δυο- τρείς φορές.
Για αυτό και γίνεται το μπέρδεμα, τώρα δε που πλησιάζουν οι εκλογές, λίγο το μπουρδουκλωμένο γονίδιο, λίγο ο αέρας εκεί ψηλά στα σύννεφα, θα την κάνουμε πάλι την πατάτα!
Ελάτε να προσγειωθούμε, να ξεμπερδευτούμε, να πετάξουμε το γονίδιο της μ@λ@κί@ς, του δεν είδα, δεν άκουσα, δεν κατάλαβα και αφού δεν επαναστατούμε, τουλάχιστον ας ψηφίσουμε!
Οι αμετανόητοι κομματικοί, ας παραμείνουν στα σύννεφα, είναι αχρείαστοι και επικίνδυνοι, οι κομματικοί πελάτες βγάζουν απο την κάλπη αθανασιάδηδες και Μπουμπούκους!!!!
Μετά από την τρομακτική επιτυχία των ΜΜΕ να αποκαλύψουν τα έργα και τις ημέρες των μκο,μετά τις λίστες, τα ποσά και τα ονόματα των φαγανών φιλανθρώπων, τα νέα ρατσιστικά βίντεο των χρυσών παιδιών, την κατάσταση στην Ουκρανία, την μεγάλη αγάπη Σπηλιωτόπουλου για την Αθήνα, την επιστροφή Λαζόπουλου, τις δηλώσεις Βαλλιανάτου,την επικείμενη διάλυση της χρυσαυγής, το όραμα Σαμαρά και την δήλωση Μπουμπούκου για τους ανασφάλιστους,τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.
Και φυσικά έπεσα από τα σύννεφα, διότι ήταν τόσο μα τόσο απλό και ξεκάθαρο και εγώ ο βλάκας έπεσα σε βαθιά σκέψη, τς-τς, αν είναι δυνατόν!
Είναι θέμα DNA παιδιά, το dna των πολιτικών είναι διαφορετικό, δεν μπορεί όποιος και όποιος να κυβερνά τούτη τη χώρα.
Η αλυσίδα είναι πολύ συγκεκριμένη και οι γονιδιακές πληροφορίες-λ, για λαμογιά, ε.κ, για ευέλικτες κλοπές, μ για μίζες, τ.λ για τραπεζικούς λογαριασμούς, εναλλάσσονται περιοδικά.
Τρανή απόδειξη ότι είναι θέμα γονιδιακό, είναι οι οικογένειες πολιτικών, Μητσοτακέικο, Παπανδρέοι, Βενιζέλοι, Πάγκαλοι,Καραμανλήδες και άλλοι που μου διαφεύγουν!(δ, για διαφυγή σπουδαίο γονίδιο, που το έχουν όλοι ανεξαιρέτως)!
Έχουν μια διαδρομή οι άνθρωποι, μεγάλη και σπουδαία.Αποστασίες, σκάνδαλα, μίζες, επικύψεις, πηδηματάκια, προδοσίες...αλλά είναι ακόμα εδώ, διότι ξέχασα να σας πω πως έχουν ακόμα ένα χαρισματικό γονίδιο, αυτό της κάλυψης- απόκρυψης, μετατόπισης ευθυνών.
Υπάρχει και η νέα γενιά πολιτικών που μεγάλωσε και γαλουχήθηκε δίπλα στους μαίτρ, ο Άδωνις, ο Σίμος, ο Παντελής, ο Αρης, όλοι παιδιά του λαού-γιαυτό και τους αποκαλούμε με τα μικρά τους ονόματα-που μπορεί να μην έχουν γονίδια, μαθαίνουν όμως γρήγορα και εύκολα.
Αυτή μου η θεωρία εξηγεί και γιατί όλοι εμείς οι άνεργοι, ανασφάλιστοι, απλήρωτοι εργαζόμενοι,δεν κάνουμε την επανάσταση μας.
Μπορεί να μην έχουμε τα γονίδια που χρειάζονται για να κυβερνηθεί μια χώρα, έχουμε όμως το γονίδιο "πέφτω από τα σύννεφα" και μάλιστα εις διπλούν.
Ξέρετε πόσος δρόμος είναι μέχρι τα σύννεφα, βάλτε τώρα την πτώση και την επιστροφή, που να βρεθεί χρόνος για επανάσταση!
Ένα διαρκές πήγαινε-έλα είναι η ζωή μας και κάπου ανάμεσα στα σύννεφα, αναβοσβήνει το θρυλικό στιχάκι, του μεγάλου Αθανασιάδη-Νόβα: " Και ήταν τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα, και μούλεγες, γαργάλατα-γαργάλατα!!!(οι δημοσιογράφοι τότε είχαν πένες, όχι πενάκια, ο Κ. Σταματίου, που έχει και την πατρότητα του στίχου, ήταν Πένα).Ο αέρας εκεί πάνω παιδιά κάτι έχει, αλίμονο αν το πάρουν είδηση οι ευρωπαίοι φίλοι μας, την κάτσαμε τη βάρκα, θα μας βουτήξουν και τα συννεφάκια μας, και τότε από που θα πέφτουμε!
Όταν η πολιτική αγκαλιάζει στοργικά την ποίηση, όταν το κεφάλαιο αγκαλιάζει με περίσσια αγάπη τον εργαζόμενο,όταν έχουμε υπουργούς Μπουμπούκους, όταν σε κάθε οικογένεια υπάρχει έστω ένας εργαζόμενος, όταν το νοσοκομείο δεν μας δίνει το μωρό μας, αν δεν πληρωθούν τα νοσήλια, όταν περιμένουμε το παιδί από το σχολείο με το συσσίτιο-για το συσσίτιο-όταν όλοι οι λαοί γύρω μας αντιδρούν, εμείς φέρνουμε στο νου τις Άγιες και μεγάλες οικογένειες, που μας οδήγησαν στα σύννεφα και πέφτουμε, φωνάζοντας δυνατά: "Και ήταν τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα, και μούλεγες γαργάλατα-γαργάλατα"!!!.Αχ αυτός ο αέρας, ζημιάρης είναι, αλλά χαλάλι του!
Διότι μπορεί να μην έχουμε πολιτικά γονίδια έχουμε όμως αντοχή, επιμονή και το γονίδιο της "επιλογής πολιτικών" δυο- τρείς φορές.
Για αυτό και γίνεται το μπέρδεμα, τώρα δε που πλησιάζουν οι εκλογές, λίγο το μπουρδουκλωμένο γονίδιο, λίγο ο αέρας εκεί ψηλά στα σύννεφα, θα την κάνουμε πάλι την πατάτα!
Ελάτε να προσγειωθούμε, να ξεμπερδευτούμε, να πετάξουμε το γονίδιο της μ@λ@κί@ς, του δεν είδα, δεν άκουσα, δεν κατάλαβα και αφού δεν επαναστατούμε, τουλάχιστον ας ψηφίσουμε!
Οι αμετανόητοι κομματικοί, ας παραμείνουν στα σύννεφα, είναι αχρείαστοι και επικίνδυνοι, οι κομματικοί πελάτες βγάζουν απο την κάλπη αθανασιάδηδες και Μπουμπούκους!!!!