Oι Αμερικανοί κέρδισαν τον πόλεμο, οι Ιρανοί κέρδισαν την ειρήνη και οι Τούρκοι κέρδισαν τα συμβόλαια.
Η Τουρκία, που μπλόκαρε την ανάπτυξη των αμερικανικών στρατευμάτων μέσα από τα εδάφη της κατά τη διάρκεια της εισβολής του 2003, που έριξε τον Saddam Hussein, αναδεικνύεται 10 χρόνια αργότερα σε έναν από τους μεγαλύτερους νικητές στη μάχη για την ιρακινή αγορά. Αν και οι σχέσεις της με τη Βαγδάτη γίνονται όλο και πιο δύσκολες, οι εξαγωγές της στο Ιράκ την τελευταία 10ετία έχουν αυξηθεί κατά 25%, τουλάχιστον ετησίως, φθάνοντας στα 10,8 δισ. δολ. το 2012 και αναδεικνύοντας το Ιράκ στον δεύτερο πολυτιμότερο εξαγωγικό προορισμό μετά τη Γερμανία.
Ο Ozgur Altug, οικονομολόγος της BGC Partners στην Κων/πολη, προβλέπει ότι καθώς το Ιράκ θα γίνεται πλουσιότερο χάρη στα πετρελαϊκά του αποθέματα, η ζήτηση για τουρκικά προϊόντα θα συνεχίσει να αυξάνεται - κατά 2 δισ. δολ. ετησίως και πλέον. Οι Τούρκοι κατασκευαστές κάνουν επίσης χρυσές δουλειές, έχοντας δουλέψει σε έργα ύψους 3,5 δισ. δολ. πέρσι, με βάση επιχειρηματίες και αξιωματούχους.
Μια εταιρία, η Calik Energy, παινεύεται για την κατασκευή των δύο μεγαλύτερων έργων στον ιρακινό κλάδο ενέργειας, δύο κινητήρων φυσικού αερίου στη Μοσούλη και στην Καρμπάλα, με κέρδος άνω των 800 εκατ. δολ. από την κυβέρνηση του Ιράκ.
Αν και το Ιράν θεωρείται η εξωτερική δύναμη με τη μεγαλύτερη επιρροή στο Ιράκ σήμερα, στους δρόμους της Βαγδάτης η τουρκική παρουσία είναι πιο ορατή απ’ όσο οποιασδήποτε άλλης χώρας, με έναν τουρκικό λογότυπο σε κάθε δρόμο της πόλης.
Ωστόσο, τη μερίδα του λέοντος στις τουρκικές επιχειρήσεις την παίρνουν οι βόρειες περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι, καθώς απορροφούν περίπου το 70% των τουρκικών εξαγωγών στο Ιράκ. Αντιθέτως, η σχέση της Άγκυρας με την υπόλοιπη χώρα γίνεται όλο και πιο δηλητηριώδης, με τις πολιτικές διαμάχης να κάνουν τη Βαγδάτη πολύ συγκρατημένη όσον αφορά την προσφορά κρατικών συμβολαίων σε τουρκικές εταιρίες.
Καθώς οι οικονομικοί και οι διπλωματικοί δεσμοί της Άγκυρας με την κουρδική κυβέρνηση επεκτείνονται, περίπου 1.000 τουρκικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στις βόρειες περιοχές, μεταξύ των οποίων ορισμένες από τις μεγαλύτερες τράπεζες, αλυσίδες λιανικής και ξενοδοχεία.
Σε μεγάλο βαθμό, η τουρκική επιτυχία αντιπροσωπεύει την επιστροφή της Τουρκίας στη φυσική αγορά της, από την οποία αποκλείστηκε τη δεκαετία του 1980 λόγω του πολέμου, των κυρώσεων και της αστάθειας. Ως γειτονικό κράτος με βιομηχανικές βάσεις, πλούσια αγροτική ενδοχώρα και επιχειρηματίες που δεν τρομάζουν σε δύσκολες συνθήκες, η Τουρκία έχει πλεονεκτήματα που δεν έχουν άλλοι.
Καθώς η κουρδική περιοχή του Ιράκ προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από τη Βαγδάτη, η σχέση με την Τουρκία πιθανόν να προχωρήσει σύντομα σε άλλο επίπεδο - όμως υπάρχουν πάντα κίνδυνοι.
Η Τουρκία διαπραγματεύεται μια συμφωνία με την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση για να λάβει μερίδιο στις πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου της περιοχής, παρά τις έντονες αντιδράσεις της Βαγδάτης. Είναι μια συμφωνία με την οποία η Άγκυρα ελπίζει ότι θα ικανοποιήσει την κλιμακούμενη ζήτηση ενέργειας και θα δέσει καλύτερα τις δύο επικράτειες - προοπτική που ενθουσιάζει ορισμένους αναλυτές.
Οι ανθηρές οικονομικές σχέσεις μεταξύ του Ιράκ και της Τουρκίας, όμως, ενέχουν μια δύσκολη πολιτική υποσημείωση. Μετά την απόσυρση των ΗΠΑ από το Ιράκ τον Δεκέμβριο του 2011, οι σχέσεις Άγκυρας και Βαγδάτης έχουν επιδεινωθεί δραματικά, και ο Ιρακινός πρωθυπουργός Nouri al-Maliki αποκαλεί την Τουρκία εχθρικό κράτος. Η Τουρκία, από την πλευρά της, κατηγορεί τον κ. Maliki για σεχταρισμό. Η κυβέρνηση του τελευταίου έχει αποκλείσει τουρκικές εταιρίες από νέα μεγάλα συμβόλαια με ιρακινές αρχές. Η κρατική πετρελαϊκή TPAO της Τουρκίας αποκλείστηκε πέρσι από συμβόλαιο έρευνας στα νότια της χώρας.
Ορισμένοι εξαγωγείς φοβούνται ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στο εμπόριο αγαθών - για την ώρα το ένα τρίτο περίπου των τουρκικών εξαγωγών στον κουρδικό βορρά μεταπωλείται στο υπόλοιπο Ιράκ και πολλές τουρκικές εταιρίες προσβλέπουν στο σύνολο της ιρακινής αγοράς.
«Θα λιγοστέψουν οι κατασκευές και οι εξαγωγές φέτος», προβλέπει ο Ercument Aksoy, πρόεδρος του τουρκοϊρακινού επιχειρηματικού επιμελητηρίου. Πιστεύει ότι σήμερα υπάρχει μια σπάνια ευκαιρία για την Τουρκία, γιατί αν η χώρα κερδίσει τη σταθερότητα, θα την πλημμυρίσουν ανταγωνιστές από όλο τον κόσμο.
«Οι Τούρκοι είναι συνηθισμένοι στον κίνδυνο. Όταν όμως γίνουν ομαλή χώρα, χωρίς προβλήματα ασφαλείας, θα έλθουν οι Βρετανοί, θα έλθουν οι Ολλανδοί, και τα νούμερά μας θα πέσουν πάλι», σχολιάζει.
Για την ώρα, πάντως, αυξάνονται οι εντάσεις για το σχέδιο της Τουρκίας να επενδύσει στον ενεργειακό κλάδο του βόρειου Ιράκ. Ο κ. Maliki θεωρεί ότι κάτι τέτοιο θα είναι αντισυνταγματικό. Οι ΗΠΑ προειδοποιούν ότι αν γίνει συμφωνία, παρά τις αντιρρήσεις της Βαγδάτης, το Ιράκ θα διχοτομηθεί πιο βαθιά, ωθώντας τον κ. Maliki πιο κοντά στο Ιράν και αποκλείοντας τις τουρκικές επιχειρήσεις από το 80% των αγορών του Ιράκ.
Όπως σχολίασε πρόσφατα ο Francis Ricciardone, Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα, στα τουρκικά media, «αν ήμουν Τούρκος παραγωγός, σίγουρα δεν θα ήθελα να διακινδυνεύσω την πρόσβασή μου σε αυτούς τους πελάτες».
πηγή Εuro2day.gr
Η Τουρκία, που μπλόκαρε την ανάπτυξη των αμερικανικών στρατευμάτων μέσα από τα εδάφη της κατά τη διάρκεια της εισβολής του 2003, που έριξε τον Saddam Hussein, αναδεικνύεται 10 χρόνια αργότερα σε έναν από τους μεγαλύτερους νικητές στη μάχη για την ιρακινή αγορά. Αν και οι σχέσεις της με τη Βαγδάτη γίνονται όλο και πιο δύσκολες, οι εξαγωγές της στο Ιράκ την τελευταία 10ετία έχουν αυξηθεί κατά 25%, τουλάχιστον ετησίως, φθάνοντας στα 10,8 δισ. δολ. το 2012 και αναδεικνύοντας το Ιράκ στον δεύτερο πολυτιμότερο εξαγωγικό προορισμό μετά τη Γερμανία.
Ο Ozgur Altug, οικονομολόγος της BGC Partners στην Κων/πολη, προβλέπει ότι καθώς το Ιράκ θα γίνεται πλουσιότερο χάρη στα πετρελαϊκά του αποθέματα, η ζήτηση για τουρκικά προϊόντα θα συνεχίσει να αυξάνεται - κατά 2 δισ. δολ. ετησίως και πλέον. Οι Τούρκοι κατασκευαστές κάνουν επίσης χρυσές δουλειές, έχοντας δουλέψει σε έργα ύψους 3,5 δισ. δολ. πέρσι, με βάση επιχειρηματίες και αξιωματούχους.
Μια εταιρία, η Calik Energy, παινεύεται για την κατασκευή των δύο μεγαλύτερων έργων στον ιρακινό κλάδο ενέργειας, δύο κινητήρων φυσικού αερίου στη Μοσούλη και στην Καρμπάλα, με κέρδος άνω των 800 εκατ. δολ. από την κυβέρνηση του Ιράκ.
Αν και το Ιράν θεωρείται η εξωτερική δύναμη με τη μεγαλύτερη επιρροή στο Ιράκ σήμερα, στους δρόμους της Βαγδάτης η τουρκική παρουσία είναι πιο ορατή απ’ όσο οποιασδήποτε άλλης χώρας, με έναν τουρκικό λογότυπο σε κάθε δρόμο της πόλης.
Ωστόσο, τη μερίδα του λέοντος στις τουρκικές επιχειρήσεις την παίρνουν οι βόρειες περιοχές που ελέγχουν οι Κούρδοι, καθώς απορροφούν περίπου το 70% των τουρκικών εξαγωγών στο Ιράκ. Αντιθέτως, η σχέση της Άγκυρας με την υπόλοιπη χώρα γίνεται όλο και πιο δηλητηριώδης, με τις πολιτικές διαμάχης να κάνουν τη Βαγδάτη πολύ συγκρατημένη όσον αφορά την προσφορά κρατικών συμβολαίων σε τουρκικές εταιρίες.
Καθώς οι οικονομικοί και οι διπλωματικοί δεσμοί της Άγκυρας με την κουρδική κυβέρνηση επεκτείνονται, περίπου 1.000 τουρκικές επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στις βόρειες περιοχές, μεταξύ των οποίων ορισμένες από τις μεγαλύτερες τράπεζες, αλυσίδες λιανικής και ξενοδοχεία.
Σε μεγάλο βαθμό, η τουρκική επιτυχία αντιπροσωπεύει την επιστροφή της Τουρκίας στη φυσική αγορά της, από την οποία αποκλείστηκε τη δεκαετία του 1980 λόγω του πολέμου, των κυρώσεων και της αστάθειας. Ως γειτονικό κράτος με βιομηχανικές βάσεις, πλούσια αγροτική ενδοχώρα και επιχειρηματίες που δεν τρομάζουν σε δύσκολες συνθήκες, η Τουρκία έχει πλεονεκτήματα που δεν έχουν άλλοι.
Καθώς η κουρδική περιοχή του Ιράκ προσπαθεί να μειώσει την εξάρτησή της από τη Βαγδάτη, η σχέση με την Τουρκία πιθανόν να προχωρήσει σύντομα σε άλλο επίπεδο - όμως υπάρχουν πάντα κίνδυνοι.
Η Τουρκία διαπραγματεύεται μια συμφωνία με την Κουρδική Περιφερειακή Κυβέρνηση για να λάβει μερίδιο στις πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου της περιοχής, παρά τις έντονες αντιδράσεις της Βαγδάτης. Είναι μια συμφωνία με την οποία η Άγκυρα ελπίζει ότι θα ικανοποιήσει την κλιμακούμενη ζήτηση ενέργειας και θα δέσει καλύτερα τις δύο επικράτειες - προοπτική που ενθουσιάζει ορισμένους αναλυτές.
Οι ανθηρές οικονομικές σχέσεις μεταξύ του Ιράκ και της Τουρκίας, όμως, ενέχουν μια δύσκολη πολιτική υποσημείωση. Μετά την απόσυρση των ΗΠΑ από το Ιράκ τον Δεκέμβριο του 2011, οι σχέσεις Άγκυρας και Βαγδάτης έχουν επιδεινωθεί δραματικά, και ο Ιρακινός πρωθυπουργός Nouri al-Maliki αποκαλεί την Τουρκία εχθρικό κράτος. Η Τουρκία, από την πλευρά της, κατηγορεί τον κ. Maliki για σεχταρισμό. Η κυβέρνηση του τελευταίου έχει αποκλείσει τουρκικές εταιρίες από νέα μεγάλα συμβόλαια με ιρακινές αρχές. Η κρατική πετρελαϊκή TPAO της Τουρκίας αποκλείστηκε πέρσι από συμβόλαιο έρευνας στα νότια της χώρας.
Ορισμένοι εξαγωγείς φοβούνται ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στο εμπόριο αγαθών - για την ώρα το ένα τρίτο περίπου των τουρκικών εξαγωγών στον κουρδικό βορρά μεταπωλείται στο υπόλοιπο Ιράκ και πολλές τουρκικές εταιρίες προσβλέπουν στο σύνολο της ιρακινής αγοράς.
«Θα λιγοστέψουν οι κατασκευές και οι εξαγωγές φέτος», προβλέπει ο Ercument Aksoy, πρόεδρος του τουρκοϊρακινού επιχειρηματικού επιμελητηρίου. Πιστεύει ότι σήμερα υπάρχει μια σπάνια ευκαιρία για την Τουρκία, γιατί αν η χώρα κερδίσει τη σταθερότητα, θα την πλημμυρίσουν ανταγωνιστές από όλο τον κόσμο.
«Οι Τούρκοι είναι συνηθισμένοι στον κίνδυνο. Όταν όμως γίνουν ομαλή χώρα, χωρίς προβλήματα ασφαλείας, θα έλθουν οι Βρετανοί, θα έλθουν οι Ολλανδοί, και τα νούμερά μας θα πέσουν πάλι», σχολιάζει.
Για την ώρα, πάντως, αυξάνονται οι εντάσεις για το σχέδιο της Τουρκίας να επενδύσει στον ενεργειακό κλάδο του βόρειου Ιράκ. Ο κ. Maliki θεωρεί ότι κάτι τέτοιο θα είναι αντισυνταγματικό. Οι ΗΠΑ προειδοποιούν ότι αν γίνει συμφωνία, παρά τις αντιρρήσεις της Βαγδάτης, το Ιράκ θα διχοτομηθεί πιο βαθιά, ωθώντας τον κ. Maliki πιο κοντά στο Ιράν και αποκλείοντας τις τουρκικές επιχειρήσεις από το 80% των αγορών του Ιράκ.
Όπως σχολίασε πρόσφατα ο Francis Ricciardone, Αμερικανός πρέσβης στην Άγκυρα, στα τουρκικά media, «αν ήμουν Τούρκος παραγωγός, σίγουρα δεν θα ήθελα να διακινδυνεύσω την πρόσβασή μου σε αυτούς τους πελάτες».
πηγή Εuro2day.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου