Επιδοτούμενη Δημοσιογραφία ~ ΛΟΓΙΑ και ΣΚΕΨΕΙΣ

Η εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας θα μπορούσε κάλλιστα να αποτυπωθεί μέσα από τις σελίδες της έντυπης αλλά και ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας του τόπου μας. Οι σκηνές οδύνης, αγωνίας και ανέχειας που ζουν οι συνάνθρωποι μας, η κάθε είδηση που βγαίνει προς τα έξω και μας ενημερώνει κατά πόσο μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε σαν πολίτες αυτής της χώρας.

Πολλές φορές, μάλλον τις περισσότερες, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, κάνουν αυτό ακριβώς που λέει και το όνομα τους. Δεν ενημερώνουν τον κόσμο για γεγονότα, δε μεταφέρουν ειδήσεις και νέα αλλά διαμορφώνουν απόψεις, χειραγωγούν το νου του μέσου ανθρώπου και καλλιεργούν το ιδεολογικό υπόβαθρο μιας βυθιζόμενης κοινωνίας.

Προβάλλοντας τις επιθυμίες των χορηγών τους, αυτών που τους χορταίνουν με διαφήμιση και κουπόνια προσφοράς προς τους καταναλωτές – πελάτες – αναγνώστες τους. Λογικό είναι να μη μπορείς όχι μόνο να κρίνεις αλλά και να κατηγορήσεις αυτόν που σε επιδοτεί, με τον τρόπο του, και συνεχίζεις να υπάρχεις σαν επαγγελματίας, σαν εργαζόμενος.

Αυτό παρατηρήθηκε και τις τελευταίες μέρες, από μεγάλη μερίδα του τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού. Άλλοι με μεγαλύτερη ευκολία, άλλοι κρυφά και άλλοι στα μουλωχτά. Πολλά λόγια δε χρειάζονται λοιπόν, ας αναλογιστούμε απλά τα συμφέροντα και τις επιλογές που έχουν αυτοί που κρατάνε τα ηνία της ενημέρωσης μας.

Παράδειγμα όταν στις Σκουριές Χαλκιδικής η ΕΛ.ΑΣ. ακόμα δεν είχε βγάλει ανακοίνωση για τα γεγονότα, κάποιοι φρόντισαν να διοχετεύουν πληροφορίες στην ενημέρωση, που ποτέ δεν επαληθεύθηκαν μέχρι σήμερα.

Διαβάσαμε για βιαιοπραγίες ενάντια σε υπαλλήλους ασφαλείας, χειροπόδαρα δεσίματα, απειλές κατά της ζωής, χτυπήματα, «λούσιμο» με εύφλεκτο υλικό και πολλά ακόμα αρκετά τερατώδη. Γεγονότα που όπως αποδείχτηκε έμειναν τελικά μόνο στο νου, αρκετά ευρηματικός μπορώ να πω, που γέννησε τέτοιες ιστορίες και προσπάθησε να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη.