Γυρνούσα κουρασμένη από τη δουλειά και ξάπλωνα να ξεκουραστώ. Άνοιγα την τηλεόραση και είχα τρεις επιλογές.
Η μια ήταν να δω επαναλήψεις παλαιών επιτυχημένων ελληνικών σειρών, που από τις πολλές φορές που τις είχα δει κόντευα να μάθω τους ρόλους απ’ έξω..
Η δεύτερη επιλογή ήταν να δω τούρκικες σειρές... Ε ποτέ!!
Η τρίτη επιλογή ήταν να ακούω τις προπαγανδιστικές ειδήσεις από τους εκάστοτε δημοσιογράφους που ερχόντουσαν σε αντιπαράθεση με διάφορους πολιτικούς... Φωνές, ξύλο και κακό από τη βολεμένη θεσούλα τους όλοι, το είχαν μάθει όλοι καλά το μάθημά τους... Πρώτη μου φορά είδα τόσους πολλούς να ξέρουν πιο είναι το σωστό της χώρας και κανέναν μα κανέναν να μην κάνει τίποτα για αυτήν. Το κόλπο γνωστό και πολυδοκιμασμένο... Ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλο περιμένοντας την αντίδρασή του, και αυτό μπορεί να συνεχιστεί μέχρι να σε πιάσει κατάθλιψη ή να κουραστείς να τους ακούς και να αλλάξεις κανάλι… Αλλά και τι αξιόλογο θα βρεις να δεις... Είπαμε... Τρεις επιλογές...
Στην
αρχή δεν είχα καταλάβει την πηγή όλης αυτής της μιζέριας και της
κακομοιριάς που διακατείχε για καιρό τα συναισθήματά μου, μέχρι που
κόπηκε η μετάδοση των αναλογικών καναλιών..
“Τι κρίμα!!” είπα από μέσα μου και έκρυψα το τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης μέσα στο συρτάρι... Μάταια προσπάθησαν να με πείσουν να βάλω αποκωδικοποιητή για να μπορώ να βλέπω ψηφιακά κανάλια..
Μα τρελαθήκαμε τελείως;
Σιγά μην τους πληρώσω κι όλας για να μου μαυρίζουν κι άλλο την ψυχή...
Την ίδια εποχή, άκουσα πως υπήρχε έλλειψη σε τηλεοράσεις στα πολυκαταστήματα.. Ναι, στην εποχή της οικονομικής κρίσης έτρεξαν όλοι να αγοράσουν καινούριες τηλεοράσεις…
Άλλωστε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής πρέπει να παρακολουθείται από τηλεόραση πλάσμα τελευταίας τεχνολογίας και ας τρώμε μια εβδομάδα φακές…
Εγώ από την άλλη, έβγαλα τελείως την τηλεόραση από το δωμάτιο μου και με τα λεφτά που θα αγόραζα έναν αποκωδικοποιητή, αγόρασα βιβλία…
Και αν αναρωτιέστε πως ενημερώνομαι, ευτυχώς υπάρχει και το ίντερνετ. Θα μου πεις, δεν υπάρχουν ψευδείς ειδήσεις και λασπολογία στο ίντερνετ;
Φυσικά! Όμως, διαλέγω εγώ τι θέλω να διαβάσω και από ποιόν, και δεν αφήνω κανέναν να μου αλλάξει την ψυχολογία κινδυνολογώντας!
Η χώρα μας έχει περάσει ουκ ολίγα δεινά...
Και η πείνα, που λένε μερικοί από τις δερμάτινες καρέκλες τους πως
περνάνε οι Έλληνες επειδή τους τελείωσαν τα κρουασάν βουτύρου για το
πρωινό, δεν έχει καμία σχέση με την πείνα της κατοχής, που
ταΐζανε τα παιδιά από μια κουταλιά γάλα στο στόμα και ένα ποτήρι νερό
για βραδινό και αυτό ήταν όλο! Δεν έχουν νοιώσει τι θα πει πείνα και
δεν τους το εύχομαι... Όλοι περνάμε δύσκολα ο καθένας για τους δικούς
του λόγους. Ας μην τους επιτρέψουμε να μας μαυρίζουν κι άλλο…
Εγώ τουλάχιστον, δεν το επέτρεψα!! Την πέταξα την τηλεόρασή μου..
Μαρία Κοντογιάννη
nomika-epilekta.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου