Αυτή η είδηση δεν μας προξένησε καμία εντύπωση. Οσοι περπατούν στο κέντρο της Αθήνας, βλέπουν ότι σε συγκεκριμένους δρόμους υπάρχουν οι ίδιοι άστεγοι κάθε μέρα. Δεν αλλάζουν τόπο, εαν δεν είναι οι ίδιοι, είναι η πραμάτεια τους εκεί. Δυο κουβέρτες, μερικά χαρτοκιβώτια σκισμένα. Εαν οι άστεγοι φύγουν απο εκεί χάνουν τη δική τους γωνιά που έχουν βρει με πολύ κόπο. Φροντίζουν να βρίσκουν σημεία που είναι προστατευμένα απο τον αέρα, να μην έχουν ενοχλητικούς γείτονες, να μην είναι έξω απο κέντρα διασκέδασης και αν είναι δυνατόν να είναι μέσα σε στοά.
Γιατί κάποιος άστεγος να πάει σε ενα κέντρο φιλοξενίας για 4-5 ημέρες και να χάσει την γωνιά του, το αποκούμπι που έχει τις υπόλοιπες 360 ημέρες τον χρόνο; Διακινδυνεύει την ζωή του ούτως ή άλλως κάθε μέρα, κάθε στιγμή.
Αυτή η φιλανθρωπία των 4-5 ημερών στα ναυάγια της κοινωνίας, που ο καθένας απο αυτούς τους ανθρώπους είναι μια ξεχωριστή τραγωδία, αποτελεί περιφρόνηση της ίδιας της ζωής τους.
Σας βρίσκουμε ενα κατάλυμα για να μην πεθάνετε,τους λέμε όλοι, αλλά κάθε μέρα σας απαξιώνουμε λίγο λίγο, έτσι όπως πεθαίνουν οι ναρκομανείς, όπως πεθαίνει ολόκληρη η κοινωνία κάθε μέρα απο τις δόσεις των δανειστών.
Δεχόμαστε να ζείτε εκεί κάθε μέρα και να ξευτιλίζεστε, να πεινάτε, να κρυώνετε, να ζείτε μέσα στην βρώμα αλλά δεν δεχόμαστε να πεθάνετε. Δεν έχετε δικαίωμα να πεθάνετε γιατί τότε θα πρέπει, ίσως, να αναζητηθούν ευθύνες, και το κυριότερο, θα πρέπει να καταγραφεί τε ως στατιστικό δεδομένο.
Ποιος πολιτικός θα αναλάβει την ευθύνη για έναν θάνατο;
Ποιος όμως θα αποδώσει ευθύνες σε πολιτικά πρόσωπα που κυβερνούν και νομοθετούν; Τουλάχιστον όχι η τηλεόραση και η δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη έχει ήδη αποφασίσει, οι νόμοι που μας έφεραν μέχρι, εδώ είναι Συνταγματικοί και προς το Δημόσιο συμφέρον.
Στην τηλεόραση μετά απο τις πρώτες επιθέσεις απειλές και εκβιασμούς που δεχθήκαμε για να μην βγούμε απο τον δρόμο της Ευρώπης και του ΔΝΤ, υπήρχε μια αμηχανία για το πως θα αντιμετωπίσουν τις αυτοκτονίες και τους άστεγους.
Πως θα παρουσιάσουν τις αυτοκτονίες χωρίς να ενοχληθούν οι ιδιοκτήτες επιχειρηματίες των καναλιών και οι κρατικοί χορηγοί τους (διαφήμιση) αλλα και πως θα παρουσιαστούν έτσι ώστε να μην «αποδοθούν» ευθύνες. Και ακόμα, πως θα το εκμεταλλευτούν έτσι ώστε να μεγαλώσουν τα νούμερα της τηλεθέασης, να μεγαλώσουν και τα δικά τους νούμερα στον τραπεζικό τους λογαριασμό.
Πως θα το εκμεταλλευτούν έτσι ώστε να γεμίσει η τηλεόραση απο φιλοφρονήσεις μεταξύ των τηλεφιλάνθρωπων.
Βρήκαν τελικά τον τρόπο ώστε να συνεχίσουμε να βλέπουμε τηλεόραση σε κατάσταση απάθειας και παραίτησης.
Ποιος φταίει για τις αυτοκτονίες; Η κρίση και η ανεργία.
Ποιος ευθύνεται για τους άστεγους; Η κρίση και η ανεργία.
Γενικά. Έτσι το προσεγγίζουν τα κανάλια της εξαπάτησης. Απροσδιόριστα. Δεν έχουν ευθύνες τα πρόσωπα αλλά οι καταστάσεις.
Η τηλεοπτική κάμερα καταγράφει με κοντινά πλάνα το δράμα του άστεγου που βρίσκεται στα τηλεοπτικά πλατό, παράλληλα με το μακιγιαρισμένο και γυαλισμένο πρόσωπο της τηλεφιλανθρώπου παρουσιάστριας. Ετσι ο Δημήτρης άστεγος και άνεργος, παρακολουθούσε αμήχανα τις τηλεπερσόνες να ανταλλάσσουν φιλοφρονήσεις για το ποιος τον βοήθησε περισσότερο για να του βρεί κάπου να κοιμηθεί.
Το mega την ημέρα των Χριστουγέννων μαζί με τον Δήμο Αθηναίων συγκέντρωσε ρούχα και τρόφιμα για άπορες οικογένειες. Όπως έδειξαν τα ρεπορτάζ εφημερίδων ρούχα και τρόφιμα πήγαν στα σκουπίδια της επόμενες ημέρες γιατί έτσι το αποφάσισε η ΜΚΟ που το είχε αναλάβει. Η ημέρα αυτή είχε ονομαστεί απο το mega Νοιάζομαι-μοιράζομαι. Δεν νοιάστηκε καθόλου για τα ρούχα και τα τρόφιμα που είχε δώσει ο κόσμος για τις άπορες οικογένειες και κατέληξαν στα σκουπίδια. Ούτε ένα ρεπορτάζ για να καταγγείλουν αυτή την πράξη. Νοιάστηκε, για να φανεί η φιλάνθρωπη κίνηση του, αλλά δεν νοιάστηκε όταν πετάχτηκε στα σκουπίδια η ελπίδα και αγάπη του κόσμου.
Όλα τα παραδείγματα φιλανθρωπίας των καναλιών και δημοσιογράφων, εντάσσονται σε αυτή την επιφανειακή προσέγγιση που έχουν για την κοινωνία. Ακολουθούν την λογική των κομμάτων. Δεν μας είπε ποτέ κανείς τι χρώσταγε το κράτος, μας έβαλαν στο ΔΝΤ και την ΕΕ χωρίς να μας πει κανένα κόμμα σοβαρά και χωρίς συνθήματα τι κίνδυνοι αλλά και τι προοπτικές θα είχαμε εκτός ΕΕ και ΔΝΤ.
Τα κανάλια συνεχίζουν αυτή την τακτική. Γενικά και αόριστα, δεν φταίει κανείς, η κρίση φταίει.
Μάλλον ξέχασα, φταίει ο λαός που είναι διεφθαρμένος, ανεκτικός, ανέντιμος, κομπιναδόρος και κυρίως φοροφυγάς και δημιούργησε την κρίση, ο λαός και όχι οι πολιτικάντηδες τηλεφιλάνθρωποι, επιχειρηματίες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου