Με περίσσια προσοχή,επιμονή και υπομονή παρακολούθησα εχτές την κοκορομαχία των πολιτικών μας τρομάρα τους αλλά και τρομάρας μας, που εξακολουθούμε και τους βολεύουμε δια της ψήφου μας, τους εξασφαλίζουμε τα προς το (πολύ καλώς) ζειν .
Ήθελα να σπάσω την τηλεόραση αλλά είμαι σώφρων και την άφησα στην ησυχία της.
Ήθελα να φωνάξω "να καεί το μπουρδέλο η Βουλή"αλλά δεν μου το επέτρεψε η παιδεία μου...δεν λέω τέτοια εγώ!..ντροπή και που το σκέφτηκα...το άντρο της δημοκρατίας, της δημιουργίας, της δημαγωγίας, της διαπλοκής, της δολιότητας, της δουλοπρέπειας;
Μπήκα σήμερα να δώ τους αντικειμενικούς καναλάρχες, σαιτάρχες και όλα τα εις -άρχες και μια αηδία (και δυο και τρείς και χίλιες δεκατρείς) την ένιωσα. Αντί άλλων σχολίων παραθέτω παλαιότερο πλην επίκαιρο άρθρο:
Καμπουρογαμόσαυρος ο αμμώδης
Ποιοι μας δουλεύουν σήμερα, και χθες και κάθε ημέρα των σωτηρίων ετών των μνημονίων;
Μα οι ίδιοι, αυτοί που μας δουλεύουν τα τελευταία πολλά, πάρα πολλά χρόνια.
Η καταπληκτική ράτσα-θα ήθελα να ήταν μόνο ελληνική αλλά δυστυχώς είναι παγκόσμια-των πολιτικών!
Όλες οι ράτσες έχουν κοινά χαρακτηριστικά, που τις καθιστούν καθαρόαιμες και άρα ακριβότερες.Των ευγενών ζώων τα χαρακτηριστικά τα γνωρίζουμε όλοι, ας δούμε λοιπόν τα χαρακτηριστικά της νέας ράτσας...
Έχουμε και λέμε: Έχουν γαϊδουρινή υπομονή, όσο και αν τους διώχνεις, τους ξεφωνίζεις, τους μαυρίζεις αυτοί εκεί, επιμένουν και παραμένουν στον πολιτικό στίβο.
Έχουν μνήμη χρυσόψαρου όταν πρόκειται να υλοποιήσουν προεκλογικές υποσχέσεις, και μνήμη ελέφαντα όταν θέλουν να τάξουν-γιατί η ψήφος σου είναι η ζωή τους. Θυμούνται μέχρι πέμπτης γενιάς την οικογένεια, ποιους βόλεψαν, ποιοι τους χρωστάνε, ποιος είπε τι και χάλασε η δουλειά ή έφτιαξε, ανάλογα την περίπτωση.
Έχουν όλοι ένα κοινό, αυτό που ορίζει και χαρακτηρίζει τη ράτσα.Ξεκινούν με ένα ακίνητο την πολιτική τους σταδιοδρομία-μικρό, φτωχικό πλην τίμιο,και καταλήγουν με καμιά εικοσαριά-και βάλε φωνάζουν από μέσα και δίκιο έχουν-έτσι γιατί μια ανανέωση, μια αλλαγή είναι αναγκαία, δεν μπορούν συνέχεια στον ίδιο χώρο, πνίγονται!(Ποιος φώναξε .."πνίξουυυυ";).
Ακολουθούν όλοι πιστά το δρόμο του σαλιγκαριού. Έρπουν, γλύφουν και κερατώνουν για να προχωρήσουν και το κάνουν με χαρά και προθυμία, διότι ο άλλος τρόπος είναι κουραστικός και μην τους βάζουμε δύσκολα, μέρες που είναι.
Έχουν τα ίδια μακρυά χέρια που φροντίζουν να χώνουν σε τσέπες ξένες, κατά προτίμηση όχι πολιτικών, διότι κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει και αν καμιά φορά συμβεί και χωθούν όλα τα χέρια στην ίδια τσέπη, κάνουν μια επιτροπή και αφού φτάσει το μαχαίρι βαθιά στο κόκαλο, αποφαίνονται πως φταίει η τσέπη που δεν φρόντισε να καλυφθεί.
Έχουν τις ίδιες τεράστιες στομαχοκοιλιές, τις οποίες περιφέρουν με περίσσιο καμάρι, διότι αποδεικνύουν την προϋπηρεσία τους. Όσο μεγαλύτερη είναι τόσο περισσότερα ένσημα έχουν στην πολιτική, και μάλιστα είναι βαρέα και ανθυγιεινά.Θα είναι μόνη ράτσα εν ζωή με βαρέα και ανθυγιεινά και δυο-τρεις συντάξεις στην Ελλάδα, που η ράτσα τους τη σώζει, αλλά η έρμη η Ελλάδα αργοπεθαίνει.
Έχουν τα ίδια ψυχρά μάτια, μικρές, μαύρες, σκοτεινές τρύπες, κοιτούν με το ίδιο τρόπο, ποιος είμαι εγώ ποιος είσαι εσύ...ξέρετε,φωτίζονται μόνο όταν δουν χρήμα χρώματος μοβ(Το θυμάται κανείς;).
Τα αυτιά τους είναι μικρά, τριγωνικά, με επιλεκτική ακοή, ακούν ότι συμφέρει και σχετίζεται με εξουσία, χρήμα, ακίνητα, δεν ακούν όσο και αν ξεφωνίζετε για δικαιώματα, παιδεία, υγεία, αυξήσεις.
Δεν έχουν: Φιλότιμο, μπέσα, ευαισθησίες, ειλικρίνεια, καταλαβαίνουν κατά το δοκούν έννοιες όπως δικαιοσύνη, ισότητα, ανθρώπινα δικαιώματα, και αγαπημένη τους έκφραση είναι: "θα, θαθαθα, θα".
Αυτή η ευγενής ράτσα που ζει, κινείται και αναπτύσσεται με ταχύτητα,έχει στόχο- εμάς-έχει όραμα-τον αφανισμό μας-έχει ιδανικά,την αύξηση των τραπεζικών της λογαριασμών....και το όνομα αυτής.... "καμπουρογαμόσαυρος ο αμμώδης".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου