Είναι και αυτές οι εικόνες που θολώνουν τα μάτια και το μυαλό, δεν πάει το χέρι να γράψει, είναι άμυνα; Χάσαμε μαζί με την ελπίδα και την ανθρωπιά μας;
Το ερώτημα είναι ένα; Τι κάνουμε σύντροφοι;Απευθύνομαι στην αριστερά...
Την αριστερά της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας, του ανείπωτου κόστους....
Κάποτε το κόστος του να είσαι αριστερός ήταν μεγάλο, μετά έγινε μόδα....
Ανατρέχω στο παρελθόν μπας και ανακαλύψω το λάθος, μπα....
Διαληθήκαμε εκ των έσω για άλλη μια φορά, προσωπικές επιδιώξεις, αριστερές κλίκες, αριστερή διαπλοκή; Αποκλείεται... λέει η αριστερή μου συνείδηση....
Πάμε στις κάλπες με λόγους πεζοδρομιακούς, με χιλιοειπωμένες υποσχέσεις, με την ανεργία, τη φτώχεια, την πείνα να μας κοιτούν προκλητικά από πολύ ψηλά..
Με τις ακροδεξιές και φασιστικές δυνάμεις στα πάνω τους, τους αλαζόνες πολιτικούς στον κόσμο τους-αυτόν της υπεροψίαςκαι καλοπέρασης- τα ΜΜΕ να προωθούν Λεβέντη, όλο το παλιό κομματικό κατεστημένο ξανά στο προσκήνιο, τάζοντας τάματα σπουδαία και μεγάλα...
Και μεις; τα περήφανα γηρατειά; οι νέοι- το μέλλον της χώρας-η αγροτιά-η ραχοκοκκαλιά της Ελλάδας-η εργατιά,που κρατά στα χέρια της την οικονομία της χώρας, πήραμε πάλι τις σημαιούλες των εκλογών και βγήκαμε στους δρόμους, οπαδοί έτοιμοι για όλα...
Και ας πεθαίνουν γύρω μας μωρά, ας μαίνεται ο πόλεμος στη Συρία, ας βουλιάζουν τα Βαλκάνια από τους πρόσφυγες...ξεριζωμένες ψυχές που λαχταρούσαν την σωτηρία στην Ευρώπη και αντίκρισαν την κόλαση...
Η μεγάλη ευρωπαική οικογένεια θα μας σώσει. Αυτή που μαζί με τα αρπακτικά κάνει τον πόλεμο στη Συρία, που είναι υπεύθυνη για το θάνατο χιλιάδων μωρών, που καταδίκασε σε θάνατο και μάλιστα από πείνα εκατομμύρια Έλληνες, που ήδη ευθύνεται για πάνω από οκτώ χιλιάδες αυτοκτονίες. Αυτή που αποδυνάμωσε την αγροτική μας παραγωγή, έκλεισε τα εργοστάσια, έβαλε λουκέτο σε χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, βάζει χέρι στα λιμάνια και τα αεροδρόμια της χώρας, πορεύεται πάνω από τα πτώματα μας ανενόχλητη...ποιος θα την σταματήσει άλλωστε!
Στις κάλπες λοιπόν, με ψήφο συνείδησης,για όσους δεν πρόλαβαν να δουν την ελπίδα να έρχεται, για όσους έφυγαν αυτά τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων, για τα παιδιά που φεύγουν ψάχνοντας δουλειά, για όσους βρέθηκαν στους δρόμους της πόλης, έρμαια των απανταχού φιλανθρώπων, για όσους στέκονται στις ουρές των συσσιτίων με το κεφάλι σκυφτό από ντροπή....... γιατί όλοι αυτοί είμαστε εμείς.....
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου