Στα πλαίσια της ελεύθερης και αντικειμενικής δημοσιογραφίας παρακολουθήσαμε όλοι πως γίνεται το άσπρο-μαύρο, ακούσαμε άλλη μια φορά για μονταζιέρες, είδαμε δικαστικούς και όχι μόνο συντάκτες, να ξεχειλώνουν την είδηση προς μια κατεύθυνση, δηλώσεις επί δηλώσεων και σχόλια.
Αυτό που δεν είδαμε, δεν ακούσαμε, δεν διαβάσαμε, είναι η αλήθεια της είδησης.
Και η αλήθεια είναι πως η πολιτική μπόχα, ο χρηματισμός, το προσωπικό συμφέρον, η βουλευτική έδρα-με ότι ποσόν αυτή συνεπάγεται- το υπουργιλίκι(με τα τυχερά του, τις μίζες του, το βόλεμα, και ότι άλλο κάνει τον τραπεζικό λογαριασμό μεγαλύτερο) καλά κρατούν στη χώρα.
Η αλήθεια είναι πως η δικαιοσύνη είναι σφιχτά αγγαλιασμένη με τους πολιτικούς,τους βουλευτο-υπουργούς, το σύστημα, πληρώνονται αδρά από το κράτος και υπηρετούν σοφά και δίκαια τον... νόμο.
Η αλήθεια είναι ότι ο Σαμαράς θέλει να παραμείνει στην εξουσία-έτσι και αλλιώς εμείς πληρώνουμε το κόστος-διότι δεν έχει τελειώσει ακόμα το θεάρεστο έργο της παράδοσης της χώρας, υπάρχουν ακόμα εργαζόμενοι που πρέπει να απολυθούν, υπάρχουν σχολεία και νοσοκομεία που πρέπει να κλείσουν , συντάξεις που πρέπει να περικοπούν, παροχές που πρέπει να εξαφανιστούν, άνθρωποι που πρέπει να πεθάνουν.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πρόθυμοι εθνοπατέρες έτοιμοι να πουλήσουν την ψήφο τους για μια υπουργική καρέκλα και δυο-τρία ψωροεκατομμύρια, στο όνομα (της θέλησης) του κυρίαρχου λαού, διότι όπως καλά γνωρίζετε όλα για μας γίνονται και για το καλό της χώρας.
Η αλήθεια είναι ότι πάντα υπάρχουν Εφιάλτες που καραδοκούν και πυροβολούν τις ζωές μας, Εφιάλτες που έναντι αδράς αμοιβής και όχι έναντι πινακίου φακής υπονομεύουν το μέλλον μας.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ-εμείς θα παραμείνω άνεργη, ανασφάλιστη, φορολογούμενη γιατί υπάρχω, αντιμέτωπη με την κρατική, εγκληματική πραγματικότητα, ακούγοντας για εκατομμύρια που αλλάζουν χέρια και βλέποντας πως για τους Εφιάλτες υπάρχει ατιμωρησία.
Συμπερασματικά λοιπόν, θα εξακολουθώ να είμαι ο μέγας μ@λ@κ@ς της υπόθεσης εκτός αν αποφασίσετε να με ψηφίσετε, να γίνω βουλευτής, διότι λεφτά υπάρχουν και είναι για λίγους και εκλεκτούς.
Καλύτερος είναι ο Άδωνις ή η Σοφία μας βρε παιδιά; Ο Τ(σ)ατσόπουλος, ο Μπένυ μας, ο Γιωργάκης, ο Κούλογλου, η Σπυράκη και το μαξιλάρι της, ο Κυριάκος σας, ο Λοβέρδος-ξεχνιέται ο Λοβέρδος;- τόση σκαρταδούρα έχουμε κατά καιρούς φέρει στα βουλευτικά έδρανα, τώρα είναι η ώρα να ψηφίσουμε με το χέρι στην τσέπη και όχι στην καρδιά, για να έχουμε μια θέση στην ιστορία.
Μια θέση περίοπτη, καλοπληρωμένη, δακτυλοδεικτούμενη. Αυτή του Εφιάλτη της νέας γενιάς, του εκτελεστή των παιδιών μας, του άρπαγα των ονείρων τους,...
Θέλω να ψηφίσω και εγώ για πρόεδρο, να γίνω υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου μετά τραπεζικού λογαριασμού τριών και βάλε εκατομμυρίων,θέλω τις τσάρκες μου με ΙΧ αεροπλάνο στα Παρίσια και στα Λονδίνα και όλα πληρωμένα, θέλω τις μάσες μου από αστακουδάκι και πάνω, θέλω τις ξάπλες μου- Χίλτον άντε και γκραντ ριζόρτ- θέλω τα όπα μου βρε αδερφέ και ας μείνουν πίσω μου συντρίμμια, διότι μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε......πίσσα και πούπουλα, φωτιά στα μπατζάκια μας, έρχεται μπόρα και εκλογές ΤσιπΡΙΖΑ και καταστροφές, αλί και τρισαλί, βοήθα Παναγιά μου και μη χειρότερα......
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου