Η λησμονιά είναι θάνατος, και η θύμηση ζωή.....

Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, από το πρωί κτυπούν πένθιμα οι καμπάνες και ο νους μας πηγαίνει σε όλους αυτούς που έφυγαν, άλλοι πολύ νωρίς άλλοι πλήρεις ημερών, είναι οι δικοί μας άνθρωποι που σε κάθε ευκαιρία θυμόμαστε.
Στη μνήμη στιγμές που ζήσαμε μαζί τους, στιγμές που έμεινα να τους θυμίζουν, γιατί η λησμονιά είναι ο θάνατος και η θύμηση ζωή.
Στα χέρια μου έπεσε ένα παλιό τετράδιο,του παπά Δημήτρη, παπάς για λίγα χρόνια στο χωριό του, μιας και έφυγε πολύ νωρίς.
Οι σκέψεις του για την μεγάλη Παρασκευή, το χωριό και τους ανθρώπους του, γραμμένες απλά, αθώα, ανθρώπινα.
"Άραγε οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τα λάθη τους; γίνονται καλύτεροι; γιατί προσεύχονται, αν όχι για να γίνουν καλύτεροι;"
".....ούτε οι πόλεμοι σταμάτησαν, ούτε τα μίση έπαυσαν μεταξύ των ανθρώπων....."
" Μεγάλη Παρασκευή, ο ουρανός συννεφιασμένος, τα δέντρα ακίνητα, άρχισε ο επιτάφιος θρήνος, ώ γλυκύ μου έαρ, δροσιά στις ψυχές όσων έφυγαν, καλή ζωή σε όλους και θύμηση, να θυμάστε αυτούς που φεύγουν...."
"..... αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, προς όλους χωρίς καμμίαν διάκριση, ας γίνουμε καλύτεροι...."
Καλό Πάσχα, καλή Ανάσταση, καλή ζωή!







0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Twitter Facebook Favorites More