νοιώθουν αναξιοπρεπείς και υπεύθυνοι για αυτό που τους συμβαίνει.
Τα συναισθήματα που μου προκαλούν είναι φόβος, λύπη, άγχος, οργή. Όσα περισσότερα ρεπορτάζ βλέπω τόσο περισσότερο τα συναισθήματα γίνονται πιο έντονα, με κυριαρχεί η κατάθλιψη και τελικά η παραίτηση, γιατί φοβάμαι να αντιδράσω, να φωνάξω, μην ταρακουνήσω τα νερά γιατί μπορεί να χάσω και εγώ κάτι. Παραιτούμαι από κάθε διεκδίκηση γατί οι απειλές και οι εκβιασμοί που δέχομαι κάθε μέρα από την τηλεόραση είναι πολλές.
Η Ελλάδα βίωσε πολέμους και μεγάλες καταστροφές αυτό όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την επιβίωση μας ήταν η ομπρέλα της Ελληνικής οικογένειας και της κλειστής κοινωνίας του χωριού. ο ένας βοηθούσε τον άλλον, δεν υπήρχε δικό μου και δικό σου. Στις μεγάλες πόλεις αυτό δεν υπήρχε για αυτό και οι θάνατοι από πείνα το 1942 ήτανε πολλοί περισσότεροι.
Αυτό που ζούμε σήμερα ξεπερνάει κάθε φαντασία, τα κανάλια οργανώνουν εκστρατείες για να μας ενημερώσουν ότι σε συνεργασία με μεγάλες πολυεθνικές παρέχουν εκπτώσεις σε ανέργους. Τώρα ηρέμησα αυτό ήταν, την οικογένειά μου τον συγγενή μου τον φίλο μου τον γείτονα μου τον αντικατέστησε μια πολυεθνική. Δηλαδή η ίδια εταιρεία που μου πουλάει μέχρι και 80% ένα προϊόν πιο ακριβά από ότι σε κάποια άλλη χώρα της ΕΕ ενδιαφέρεται ξαφνικά για το βιοτικό μου επίπεδο. Αυτές οι εταιρείες αφού με έχουν αρμέξει οικονομικά φροντίζουν τώρα να μου δώσουν ελεημοσύνη . Όσο μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου βοηθάω τους συγγενείς και φίλους μου όπως έκανα πάντα δηλαδή, όπως με έχουν βοηθήσει και αυτοί, δεν περιμένω από καμία εταιρεία, κανένας σύλλογος καμία μη κυβερνητική οργάνωση δεν πρόκειται να αντικαταστήσει τη αγάπη, την συμπόνοια την αδελφοσύνη που έχω με τους ανθρώπους. Ο Ελληνισμός και η ανθρωπότητα έχει επιβιώσει εκατομμύρια χρόνια τώρα χωρίς καμία εταιρεία να του υπαγορεύει κινήσεις ανθρωπιάς και αλτρουισμού, αυτά είναι στην κουλτούρα μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου