Ισπανία. Ο επόμενος παρακαλώ

Στο ίδιο έργο θεατές, οι πολίτες των κρατών της ΕΕ  παρακολουθούν τις χώρες τους να μπαίνουν μια μια στο καθεστώς των δουλικών μνημονίων. Ο ρόλος του τύπου είναι ξεκάθαρος, σε όλα τα κράτη που μπαίνουν σε αυτό το τυραννικό καθεστώς.

Το πρώτο στάδιο: Οι εφημερίδες αρχίζουν να σπέρνουν τον τρόμο ανακατεύοντας λέξεις κλειδιά όπως: Τρόμος-Ευρώπη-χάος-καταθέσεις-ακροβατισμοί-μισθοί-γκρεμός-συντάξεις-κίνδυνος. 

Αφού έχει «ψηθεί» το αναγνωστικό κοινό και έχει τρομάξει αρκετά, τότε περνάνε στο 2ο στάδιο και αρχίζουν να κάνουν αυτοκριτική για το τι έφταιξε και έφτασαν σε αυτό το σημείο, μαζί τα φάγαμε και άλλα τέτοια για να κάνουν συνένοχο τον λαό.

Τρίτο στάδιο οι πληροφορίες των δημοσιογράφων ότι η χώρα θα μπει στο μνημόνιο. Τότε αρχίζουν οι διαψεύσεις από πολιτικούς, οι δημοσιογράφοι επιμένουν και έτσι μέρα με τη μέρα αρχίζει και συνηθίζει το αναγνωστικό κοινό στην ιδέα του «σωσίματος». Έτσι μόλις έρχεται το «σώσιμο» για τις τράπεζες το δέχονται όλοι σαν μια φυσιολογική εξέλιξη.

Στην Ελλάδα οι δημοσιογράφοι υπερασπίστηκαν το μνημόνιο σαν να είναι φανατικοί οπαδοί κάποιας εξτρεμιστικής θρησκευτικής αίρεσης. Αφού έχουμε αποκτήσει μεγάλη εμπειρία στην προπαγάνδα ας δούμε και μερικούς τίτλους απο  ισπανικές εφημερίδες 1η μέρα ανακοινώσεων της ΕΕ για το «σώσιμο» της Ισπανίας.

«Σωτηρία για την Ισπανία»: Ο τίτλος στην πρώτη σελίδα της κεντροαριστερής εφημερίδας El Pais . «Η Ισπανία θα σωθεί τελικά», προσθέτει η εφημερίδα, υπογραμμίζοντας ότι πρόκειται για μια χωρίς προηγούμενο ιστορική χειρονομία

«Διάσωση υπό πίεση», τιτλοφορεί η καταλανική εφημερίδα El Periodico, «Διάσωση χωρίς ταπείνωση», φαίνεται να απαντά η κεντροδεξιά εφημερίδα El Mundo, διότι «οι προϋποθέσεις (σε αντάλλαγμα για την ενίσχυση αυτή) θα επηρεάσουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα, αλλά όχι την οικονομική πολιτική».

Αλλά «ακόμα και αν αυτό μοιάζει με επιτυχία καθώς η διάσωση δεν έχει πρόσθετες προϋποθέσεις, είναι εν μέρει ωραιοποιημένο», υπογραμμίζει η El Mundo, η οποία υπενθυμίζει ότι η Ευρωομάδα έχει επιμείνει στο σεβασμό των στόχων για το έλλειμμα και την εξακολούθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Τα Ισπανικά παραμύθια συνήθως τελειώνουν με τη φράση ‘y fueron felices y comieron pérdices’, δηλαδή  “και ήταν ευτυχισμένοι και έφαγαν πέρδικες”. Οι πέρδικες , ως γνωστόν , είναι ένα εκλεκτό έδεσμα, που περιλαμβάνεται μόνο στα πλούσια τραπέζια!
Θα ακολουθήσει η Κύπρος.Ιταλία και Γαλλία με δεδομένο ότι έχουν σοσιαληστή πρόεδρο.

Τα λεφτά σε κανένα κράτος της ΕΕ δεν πάνε προς την πραγματική οικονομία αλλά προς τις τράπεζες, επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό του κράτους, δηλαδή τα πληρώνει ο λαός. Οι «δημοσιογράφοι» παίζουν καθοριστικό ρόλο στης επιρροή του κόσμου κάτι το οποίο ξέρουν πολύ καλά και οι ίδιοι αλλά και το οικονομοπολιτικό σύστημα. Εξαίρεση αποτελεί ο Ιρλανδός δημοσιογράφος  Vincent Browne, εκθέτει ανεπανόρθωτα τον τραπεζίτη της ΕΚΤ Klaus Masuch. Δείτε στο video και θαυμάστε τον 

Οταν είχε έρθει η τρόικα στην Ελλάδα για πρώτη φορά, όπως παραδέχθηκε ο Φλέσσας (επικοινωνιολόγος) μέσα στη βουλή, το πρώτο πράγμα που είχε ζητήσει η τρόικα ήταν ονόματα δημοσιογράφων για να τους «ενημερώσει».
Απόσπασμα απο το e-net(Ελευθεροτυπία)
«Κληθείς να απαντήσει σε ερωτήσεις των μελών της Εξεταστικής για τις συνεργασίες της Civitas με δημόσιους φορείς και υπουργεία, αποκάλυψε ότι η εταιρία του πρόσφατα ολοκλήρωσε πρότζεκτ προκειμένου να "δημοσιοποιήσει" τα μέτρα της Τρόικας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Τέλος ο Γ. Φλέσσας, ερωτηθείς σχετικά από τους βουλευτές διευκρίνισε ότι ανάμεσα στις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει η Civitas προκειμένου να κάνει γνωστά τα μέτρα της Τρόικας ήταν και η οργάνωση συναντήσεων με δημοσιογράφους.»
Δεν μας είπε ποτέ αυτός ο κύριος ποιοι δημοσιογράφοι και εκδοτικά συγκροτήματα  συνεργάστηκαν με την τρόικα. Μάλλον ποιο εύκολο θα ήταν να μας πουν ποιοι δεν συνεργάστηκαν με την τρόικα.

Στην Ελλάδα οι «δημοσιογράφοι» συνεχίζουν να σπέρνουν τον τρόμο χέρι χέρι με τους πολιτικούς όσο προχωράμε προς τις εκλογές.

Εξαίρετη αφορμή ο Κασιδιάρης. Άρχισαν να «σκέφτονται δυνατά», τι είναι η Δημοκρατία;
Μήπως είναι οι πορείες; Μήπως είναι οι απεργίες; Μήπως είναι οι μούντζες στη βουλή; Μήπως είναι τα γιαούρτια στους πολιτικούς; Έτσι βάζουν τις βάσεις για το ολοκαύτωμα που θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές.
Εκτός το ΚΚΕ όλα τα κόμματα δηλώνουν ανοιχτά ότι είναι υπέρ του ευρώ και της ΕΕ. Μια Ευρωπαϊκή Ένωση που εξελίσσεται σε καθεστώς μοναρχίας με βασίλισσα την Γερμανία και πρίγκιπες τους τραπεζίτες. Λυσσάνε όλη μέρα οι δημοσιογράφοι, οι πολιτικοί και οι καθηγητές πανεπιστημίου που γυρνάνε τα κανάλια σαν μπουλούκι θιάσου. Με τη δραχμή θα πεθάνουμε, θα πτωχεύσουμε λένε. Τώρα ζούμε στη γή της επαγγελίας δηλαδή. Νόμισμα θα αλλάξουμε και το ξέρουν, όταν γίνονταν οι διαπραγματεύσεις για το ευρώ όλοι μίλαγαν για μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Ενα σενάριο είναι οι χώρες του νότου να έχουν ένα νόμισμα και οι βόρειοι ένα πιο δυνατό «ευρώ». Δεν ξέρουμε τι θα γίνει, αυτό που φαίνεται ξεκάθαρα είναι ότι ο Σύριζα έχει αναλάβει τον ρόλο του μπροστάρη στην «αντίσταση» των μνημονίων. Εαν αποτύχει, που είναι σίγουρο κατά την άποψη μας, θα μας πάνε σε ένα καθεστώς πτώχευσης μέσα στην ΕΕ και οι συνθήκες θα αλλάζουν όπως θέλουν οι ισχυροί αφού εμείς θα είμαστε παχτατζήδες. Ύστερα θα πέσουν σαν τους γύπες επάνω στη χώρα και τους Έλληνες.
Το πολιτικό και οικονομικό σύστημα έχει πτωχεύσει εδώ και χρόνια. Οι δημοσιογράφοι κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, να υπηρετούν αυτό το κατεστημένο. 
Ότι και να γίνει, όποιος και να διαχειριστεί την πτώχευση μας,εμείς θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε, να δημιουργούμε και να ελπίζουμε.




ΥΓ Ξεκινήσαμε να γράφουμε αυτό το άρθρο για τους δημοσιογράφους της TV αλλά όταν είδαμε τα πρώτα video μας ήρθε μια αναγούλα  και εγκαταλείψαμε την προσπάθεια.






       

Posted in: ΑΠΟΨΕΙΣ,ΚΟΙΝΩΝΙΑ